Zanieczyszczenie nocnego nieba sztucznym światłem nie jest jedynym zjawiskiem wpływającym na jasność nocnego nieba. Oprócz oczywistych źródeł światła takich jak Słońce, Księżyc, planety i gwiazdy istnieje kilka struktur, które w znacznym stopniu wpływają na jasność sfery niebieskiej. Jednym z takich obiektów jest światło zodiakalne, powstające wskutek rozproszenia światła słonecznego na cząstkach drobin pyłu międzyplanetarnego. Jego jasność powierzchniowa różni się w zależności od pozycji Słońca na nieboskłonie (od 19,4 mag/arcsec² do 22,2 mag/arcsec²). Po przeciwnej stronie względem położenia Słońca zaobserwować można dodatkowe rozjaśnienie światła zodiakalnego. Zjawisko to nazwane jest przeciwświeceniem (Gegenschein). Występuje nisko nad horyzontem, chwilę po zmierzchu lub tuż przed świtem astronomicznym (posiada jasność 22,0 mag/arcsec²).

Ryc. Światło zodiakalne

Obiektem również wpływającym na rozjaśnianie nocnego nieba jest Droga Mleczna. Stanowi ona skupisko wielu gwiazd układających się w charakterystyczny kształt wzdłuż równika galaktycznego. Osiąga zazwyczaj jasność w granicach 21,0-22,0 mag/arcsec². Pod naturalnie ciemnym niebem jest na tyle jasna, że przedmioty nią oświetlone rzucają cień na podłoże.

Kolejnym obiektem jest poświata atmosferyczna (ang. airglow). W odróżnieniu od dwóch wcześniej wymienionych struktur jest zjawiskiem występującym na całym nocnym niebie. Powstaje wskutek wzbudzenia molekuł atmosfery wysokoenergetycznym promieniowaniem słonecznym w ciągu dnia. Jej całkowitą jasność powierzchniową szacuje się na 23,5 mag/arcsec², jednak wartość ta ulega zmianom spowodowanym rytmem dobowym oraz wieloletnią aktywnością Słońca.

Innymi zjawiskami powodującymi chwilowe lub marginalne pojaśnienie nocnego nieba są: zorze polarne, komety, wybuchy supernowych, światło galaktyczne i światło pozagalaktyczne.

Grzegorz Iwanicki

Żródło ilustracji: (http://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awiat%C5%82o_zodiakalne)