Przejdź do treści
Dodane przez grabianski - 08 gru 2017

W najnowszym podsumowaniu działań związanych z Międzynarodową Stacją Kosmiczną, piszemy o przygotowaniach do wymiany załogi, przedstawiamy ciekawe eksperymenty, które polecą na pokład kompleksu w najbliższym locie Dragona i podsumowujemy postępy prac nad kapsułą załogową Starliner firmy Boeing.

Dwie załogi Międzynarodowej Stacji Kosmicznej - jedna na orbicie, druga na Ziemi, przygotowują się do lotu i wymiany w przyszłym tygodniu. Ekspedycja 52/53 w składzie: Sergiej Riażański, Randy Bresnik i Paolo Nespoli wejdzie 14 grudnia do kapsuły Sojuz MS-05 i powróci na Ziemię. Już 17 grudnia do stacji poleci statkiem Sojuz MS-07 załoga Ekspedycji 54/55. Na stację trafi wtedy rosyjski weteran Anton Szkaplerow i debiutanci: Scott Tingle (USA) oraz Norishige Kanai (Japonia.

W niedzielę 5 grudnia od stacji odłączono statek Cygnus, który przez kilka tygodni pozostawał przycumowany do portu w module Harmony. Kapsuła towarowa firmy Orbital ATK przyniosła na pokład kompleksu zaopatrzenie dla załogi, sprzęt potrzebny do utrzymania stacji oraz dużą ilość eksperymentów z dziedzin biologii, biotechnologii i innych nauk przyrodniczych.

Przed lotem Smoka


13. komercyjna misja zaopatrzeniowa do ISS firmy SpaceX jest obecnie planowana na 12 grudnia. Kapsuła towarowa Dragon zostanie wystrzelona na orbitę przez rakietę Falcon 9 z kompleksu startowego na Florydzie. Jak to zwykle bywa przy okazji misji Dragona, do stacji przyleci masa eksperymentów naukowych. Dziś przedstawiamy pierwszą część krótkiego przeglądu najciekawszych z nich.

Jeden z eksperymentów opisywany był szczegółowo w poprzednim odcinku cyklu

Kosmiczne światłowody


Na stację trafi ZBLAN - specjalny wysokoprzepuszczalny rodzaj szkła powstający z ciężkich metali, który z racji swoich właściwości jest wykorzystywany do produkcji światłowodów. Eksperyment na stacji będzie polegał na wytworzeniu przewodu światłowodowego z tego materiału w warunkach mikrograwitacji.

Struktura atomowa związku, sprzyja formowaniu się na Ziemi kryształów podczas procesu produkcji. Istnieje szansa, że na orbicie krystalizacja nie będzie aż tak duża, przez co optyczna właściwość wyprodukowanego na stacji światłowodu okaże się lepsza.

Obserwacja orbitalnych śmieci


Do stacji przyleci urządzenie SDS (Space Debris Sensor), które będzie mierzyć bezpośrednio przez kilka lat środowisko kosmiczne na orbicie stacji pod kątem występowania śmieci kosmicznych.

Sensor ma powierzchnię około 1 metra kwadratowego i zbudowany jest z dwuwarstwowej błony wyposażonej w czujniki akustyczne i elektryczne, które będą zdolne raportować uderzenia mikrometeoroidów niemal w czasie rzeczywistym. Badanie wpisuje się w szerszą serię zabiegów mających na celu zwiększenie bezpieczeństwa astronautów znajdujących się na niskiej orbicie.

Postępy Boeinga w budowie kapsuły załogowej


Na koniec przeglądu zaglądamy do fabryk Boeinga, gdzie firma przechodzi teraz przez kluczowe kroki w przygotowaniu do lotu swoich pierwszych trzech kapsuł Starliner, z których jedna już prawdopodobnie w 2019 roku wyniesie astronautów do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.

Przypomnijmy, że w pierwszej fazie programu NASA komercyjnych usług dostarczania załóg na ISS (CCP) Boeing i SpaceX pracują nad własnymi systemami, które w najbliższych latach przywrócą Amerykanom niezależność w wysyłaniu swoich astronautów do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Możliwości te zostały utracone w 2011 roku, kiedy po raz ostatni na stację poleciał wahadłowiec kosmiczny.

Boeing przygotowuje się w tej chwili do przeglądu certyfikacyjnego projektu (DCR - Design Certification Review), który jest dużym kamieniem milowym, potrzebnym, by uzyskać zgodę NASA na realizację ustalonych kontraktów załogowych.

Złożono już pierwszy certyfikacyjny egzemplarz statku oznaczony jako Starliner Spacecraft 1. Zainstalowano awionikę i wyposażono statek w odpowiednie systemy. Przeprowadzono wewnątrz kapsuły prace instalacyjne rozmaitych systemów statku, a następnie zamontowano osłony termiczne. Inżynierowie pracują teraz, by na czas oddać przygotowany moduł załogowy (Crew Module) pierwszego egzemplarza statku.

W drugim kwartale 2018 roku planowany jest test awaryjnego przerwania misji (tzw. pad abort test), który zweryfikuje system potencjalnie ratujący życie astronautów podczas dużej awarii rakiety przy starcie.

Do swoich misji kosmicznych przygotowywane są dwa kolejne egzemplarze Starlinera. Dla Startlinera 2, który poleci w bezzałogowym teście, już przygotowywana jest rakieta Atlas V (AV-080) i stanowisko startowe SLC-41 w Cape Canaveral.

Startliner 3, jeśli wszystko w poprzedniej misji pójdzie zgodnie z planem, poleci już z astronautami.

Źródło: NASA, NSF

Więcej informacji:

Na zdjęciu: Załoga Ekspedycji 54/55 na Międzynarodową Stację Kosmiczną. Od lewej: Norishige Kanai (Japonia), Anton Szkaplerow (Rosja) oraz Scott Tingle (USA). Źródło: NASA.