Obecnie istnieje ponad 3500 potwierdzonych planet pozasłonecznych. Ich odkrycie było możliwe dzięki niezwykłej czułości sprzętu misji kosmicznej Kepler oraz postępowi technologicznemu w ciągu ostatnich kilkunastu lat. Stosunkowo niewiele wiadomo jednak o drobnych ciałach niebieskich, które mogą krążyć w tych układach, na przykład asteroidach czy kometach.
Teorie planetarne przewidują, że takie mniejsze ciała powinny występować bardzo często, ale ich niskie masy i małe rozmiary stanowią poważne wyzwanie, gdy chcemy je wykryć. Metody polegające na tranzytach ciał stałych lub zmianach prędkości są zasadniczo o rząd wielkości za słabe, by móc zlokalizować tak małe obiekty. Najmniejsze ciało stałe, które zostało do tej pory wykryte metodą tranzytu, jest obiektem o rozmiarach około jednej czwartej wielkości Ziemi.
W analizie danych zgromadzonych przez misję Kepler, a obejmujących 201 250 docelowych gwiazd, astronomowie z Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics (CfA) – Andrew Vanderburg, Dave Latham i Allyson Bieryla – dołączyli do ośmiu innych badaczy w odkrywaniu i modelowaniu prawdopodobnego zestawu sześciu komet tranzytujących wokół jednej gwiazdy oraz innej przypuszczalnej komety orbitującej wokół drugiej gwiazdy. Charakterystyka fizyczna, która umożliwiła te detekcje, była nieoczekiwana: komety mają duże, rozszerzone warkocze pyłowe, które mogą na tyle blokować światło gwiazdy, aby mogły być rozpoznawalne dzięki unikalnemu, asymetrycznie ukształtowanym spadkowi absorpcyjnemu w krzywych blasku ich tranzytów. Astronomowie rozważają inne wyjaśnienia spadków, w tym plamy gwiazdowe (podobne do plam słonecznych), a także ewentualne niespójności w modelu kometarnym, takie jak zachowanie orbitalne, ale odrzucają je.
Astronomowie mogą oszacować masę komet z obserwowanych właściwości tranzytowych i prostych założeń – i wnioskują, że ciała te mają prawdopodobnie masę podobną do komety Halleya. Naukowcy stwierdzili również, że egzokomety przypuszczalnie nie są rzadkością, zważywszy na to, że ta siódemka została dostrzeżona bez użycia zaawansowanych narzędzi komputerowych, jakkolwiek poszukiwanie takich komet będzie musiało być szeroko zakrojone, aby dało efekty. Chociaż ujawnione dwie gwiazdy posiadające egzokomety są podobne, astronomowie zastanawiają się, czy tranzyty komet zdarzają się tylko wokół pewnego rodzaju gwiazd, a jeśli tak, to dlaczego tak się dzieje.
Więcej:
Exocomets
Źródło: Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics
Opracowanie: Agnieszka Nowak
Ilustracja: Kometa Halleya. Astronomowie wykryli wokół innych gwiazd egzokomety o masach porównywalnych do komety Halleya. Źródło: W. Liller, the International Halley Watch Large Scale Phenomena Network
