Astronomowie wykazali rekordowe zainteresowanie uzyskaniem czasu obserwacyjnego na sieci radioteleskopów ALMA. W Cyklu 4 złożono wnioski na 18630 godzin czasu obserwacyjnego. Oczywiście część musiała zostać odrzucona, gdyż przekracza to zdecydowanie ilość godzin w ciągu cyklu rocznego obserwacyjnego, który rozpatrywano.
Naukowcy złożyli łącznie 1571 wniosków na 18630 godzin czasu obserwacyjnego. Liczba pożądanych godzin obserwacji jest o połowę większa niż w poprzednim cyklu obserwacyjnym. Aplikacje złożyli naukowcy z ponad 30 krajów świata.
Cały proces oceny i wyboru najlepszych wniosków zajął pięć miesięcy. Najpierw przez tydzień w Wiedniu obradowało145 doradców naukowych z ALMA Proposal Review Committee, aby ustalić ścisłe kryteria oceny i punktowania wniosków, zwanych w żargonie astronomicznym "proposalami" (od angielskiego terminu "proposal"). Później eksperci zrecenzowali każdy z proposali, oceniając ich wagę naukową, możliwości techniczne realizacji, czy szanse na powodzenie projektu.
Po selekcji przyznano łącznie 4800 godzin czasu obserwacyjnego w okresie czwartego cyklu obserwacyjnego ALMA od października 2016 r. do września 2017 r. Czas otrzymało ponad 400 astronomów, w ramach 476 proposali. ALMA będzie obserwować w maksymalnym rozstawieniu anten 12,6 km co pozwoli uzyskać rozdzielczość kątową 0,029 sekundy łuku.
Największym powodzeniem wśród wniosków, które zaakceptowano, cieszyła się kategoria "Ośrodek międzygwiazdowy, powstawanie gwiazd i astrochemia" (24,4% proposali). Troszkę mniej popularne były kategorie "Kosmologia i Wszechświat o dużych przesunięciach ku czerwieni" (21,1%), "Galaktyki i jądra galaktyk" (22,9%), "Dyski okołogwiazdowe, egzoplanety i Układ Słoneczny" (21,1%), a kategorii "Ewolucja gwiazdowa i Słońce" dotyczyło 10,5% proposali.
ALMA, czyli Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA), stanowi największą na świecie sieć radioteleskopów pracujących w zakresie fal milimetrowych i submilimetrowych. Była budowana od 2003 roku, a oficjalna inauguracja nastąpiła w 2013 roku, przy czym pierwsze wstępne obserwacje naukowe prowadzono już od 2011 roku. Sieć obejmuje 66 anten o średnicach 12 i 7 metrów. ALMA znajduje się na płaskowyżu Chajnantor w Chile, na wysokości 5000 metrów n.p.m. Projekt jest realizowany przez kraje z Europy, Ameryki Północnej i Azji Wschodniej. Europa jest reprezentowana przez Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO), do którego należy Polska.
Naukowcy złożyli łącznie 1571 wniosków na 18630 godzin czasu obserwacyjnego. Liczba pożądanych godzin obserwacji jest o połowę większa niż w poprzednim cyklu obserwacyjnym. Aplikacje złożyli naukowcy z ponad 30 krajów świata.
Cały proces oceny i wyboru najlepszych wniosków zajął pięć miesięcy. Najpierw przez tydzień w Wiedniu obradowało145 doradców naukowych z ALMA Proposal Review Committee, aby ustalić ścisłe kryteria oceny i punktowania wniosków, zwanych w żargonie astronomicznym "proposalami" (od angielskiego terminu "proposal"). Później eksperci zrecenzowali każdy z proposali, oceniając ich wagę naukową, możliwości techniczne realizacji, czy szanse na powodzenie projektu.
Po selekcji przyznano łącznie 4800 godzin czasu obserwacyjnego w okresie czwartego cyklu obserwacyjnego ALMA od października 2016 r. do września 2017 r. Czas otrzymało ponad 400 astronomów, w ramach 476 proposali. ALMA będzie obserwować w maksymalnym rozstawieniu anten 12,6 km co pozwoli uzyskać rozdzielczość kątową 0,029 sekundy łuku.
Największym powodzeniem wśród wniosków, które zaakceptowano, cieszyła się kategoria "Ośrodek międzygwiazdowy, powstawanie gwiazd i astrochemia" (24,4% proposali). Troszkę mniej popularne były kategorie "Kosmologia i Wszechświat o dużych przesunięciach ku czerwieni" (21,1%), "Galaktyki i jądra galaktyk" (22,9%), "Dyski okołogwiazdowe, egzoplanety i Układ Słoneczny" (21,1%), a kategorii "Ewolucja gwiazdowa i Słońce" dotyczyło 10,5% proposali.
ALMA, czyli Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA), stanowi największą na świecie sieć radioteleskopów pracujących w zakresie fal milimetrowych i submilimetrowych. Była budowana od 2003 roku, a oficjalna inauguracja nastąpiła w 2013 roku, przy czym pierwsze wstępne obserwacje naukowe prowadzono już od 2011 roku. Sieć obejmuje 66 anten o średnicach 12 i 7 metrów. ALMA znajduje się na płaskowyżu Chajnantor w Chile, na wysokości 5000 metrów n.p.m. Projekt jest realizowany przez kraje z Europy, Ameryki Północnej i Azji Wschodniej. Europa jest reprezentowana przez Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO), do którego należy Polska.
Więcej informacji:
Źródło: ESO
Na ilustracji:
Podział tematyczny zaakceptowanych wniosków obserwacyjnych na użycie sieci radioteleskopów ALMA do badań Wszechświata. Składanka: ALMA (ESO/NAOJ/NRAO) | zdjęcia w tle: Słońce - ALMA (ESO/NAOJ/NRAO). CMB: NASA/WMAP Science Team, Astrochemistry: ESO/L. Calçada & NASA/JPL-Caltech/WISE Team, Centaurus A: ALMA (ESO/NAOJ/NRAO); Y. Beletsky (LCO)/ESO, HL Tau: ALMA (ESO/NAOJ/NRAO).
