Teleskop amerykańskiej agencji kosmicznej wykrył super gorące bąble gazu, każdy z nich jest dwukrotnie masywniejszy od samego Marsa, i wyrzucane są w pobliżu umierającej gwiazdy.
Owe plazmowe kule stanowią jak na razie niebywałą zagadkę dla astronomów, ponieważ wyrzucana materia nie może pochodzić od gwiazdy macierzystej. V Hydrae jest nadętym czerwonym olbrzymem, znajdującym się 1200 lat świetlnych od Ziemi, która zapewne wyrzuci co najmniej połowę swojej obecnej masy w przestrzeń kosmiczną.
Czerwone olbrzymy umierają w późnych stadiach swojego życia, wyczerpując swoje paliwo jądrowe, które powoduje, że świecą. Obecnie najlepszym wyjaśnieniem jest teoria, która mówi naukowcom, że kule plazmowe zostały zainicjowane przez niewidocznego towarzysza gwiazdy. Według tej teorii towarzysz musiałby być położony na eliptycznej orbicie, która przenosiłaby go blisko wydmuchanej co 8,5 roku atmosferze.
Obserwacje Kosmicznego Teleskopu Hubble'a w ciągu ostatnich dwóch dekad wykazały ogromną złożoność i różnorodność w strukturze mgławic planetarnych. Wysokiej rozdzielczości zdjęcia teleskopu schwytały pętle materii w świecących obłokach gazu, które otaczają umierające gwiazdy. Astronomowie przypuszczają, że właśnie pętle te były faktycznie strumieniami wysuniętych dysków materii wokół gwiazd towarzyszących, które nie były widoczne przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a.
Większość gwiazd w naszej Drodze Mlecznej to właściwie układy podwójne. Wyjaśnienie zagadki, jak strumienie zostają wyprodukowane i wydalane przez gwiazdę, pozostają niestety do dziś owiane tylko i wyłącznie tajemnicą.
Plamy te poruszają się ze spokojnym tempem i są one wykrywalne tylko w świetle widzialnym. Jednak obserwacje podjęte na dłuższych falach submilimetrowych w 2004 roku przez Array Submillimeter na Hawajach ujawniły rozmyte i owalne struktury, które mogą być bąblami powstałymi aż 400 lat temu, jak twierdzą sami naukowcy.
Astronomowie planują użyć do dalszych badań radioteleskopów Atacama Large Millimeter / Submillimeter Array (ALMA) w Chile, aby móc dokładniej przyjrzeć się bąblom powstałym w ciągu ostatnich kilkuset lat, które są obecnie zbyt chłodne, by mogły zostać wykryte przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a.
Źródło: NASA
Opracował:
Adam Tużnik
Więcej informacji:
Hubble Detects Giant 'Cannonballs' Shooting from Star
Na ilustracji:
Grafika czterech panel ilustruje nam, w jaki sposób układ podwójny gwiazd V Hydrae inicjuje kule plazmy w przestrzeń. Źródło: NASA
Owe plazmowe kule stanowią jak na razie niebywałą zagadkę dla astronomów, ponieważ wyrzucana materia nie może pochodzić od gwiazdy macierzystej. V Hydrae jest nadętym czerwonym olbrzymem, znajdującym się 1200 lat świetlnych od Ziemi, która zapewne wyrzuci co najmniej połowę swojej obecnej masy w przestrzeń kosmiczną.
Czerwone olbrzymy umierają w późnych stadiach swojego życia, wyczerpując swoje paliwo jądrowe, które powoduje, że świecą. Obecnie najlepszym wyjaśnieniem jest teoria, która mówi naukowcom, że kule plazmowe zostały zainicjowane przez niewidocznego towarzysza gwiazdy. Według tej teorii towarzysz musiałby być położony na eliptycznej orbicie, która przenosiłaby go blisko wydmuchanej co 8,5 roku atmosferze.
Obserwacje Kosmicznego Teleskopu Hubble'a w ciągu ostatnich dwóch dekad wykazały ogromną złożoność i różnorodność w strukturze mgławic planetarnych. Wysokiej rozdzielczości zdjęcia teleskopu schwytały pętle materii w świecących obłokach gazu, które otaczają umierające gwiazdy. Astronomowie przypuszczają, że właśnie pętle te były faktycznie strumieniami wysuniętych dysków materii wokół gwiazd towarzyszących, które nie były widoczne przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a.
Większość gwiazd w naszej Drodze Mlecznej to właściwie układy podwójne. Wyjaśnienie zagadki, jak strumienie zostają wyprodukowane i wydalane przez gwiazdę, pozostają niestety do dziś owiane tylko i wyłącznie tajemnicą.
Plamy te poruszają się ze spokojnym tempem i są one wykrywalne tylko w świetle widzialnym. Jednak obserwacje podjęte na dłuższych falach submilimetrowych w 2004 roku przez Array Submillimeter na Hawajach ujawniły rozmyte i owalne struktury, które mogą być bąblami powstałymi aż 400 lat temu, jak twierdzą sami naukowcy.
Astronomowie planują użyć do dalszych badań radioteleskopów Atacama Large Millimeter / Submillimeter Array (ALMA) w Chile, aby móc dokładniej przyjrzeć się bąblom powstałym w ciągu ostatnich kilkuset lat, które są obecnie zbyt chłodne, by mogły zostać wykryte przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a.
Źródło: NASA
Opracował:
Adam Tużnik
Więcej informacji:
Hubble Detects Giant 'Cannonballs' Shooting from Star
Na ilustracji:
Grafika czterech panel ilustruje nam, w jaki sposób układ podwójny gwiazd V Hydrae inicjuje kule plazmy w przestrzeń. Źródło: NASA
