Astronomowie z Kanady i Francji odkryli, że Uran posiada planetoidę trojańską. Wyniki badań obiektu oznaczonego jako 2011 QF99 ukazały się w dzisiejszym wydaniu czasopisma "Science".
Planetoidy trojańskie charakteryzują się tym, że poruszają się wokół Słońca na orbicie związanej z planetą, w okolicy specjalnych punktów nazywanych punktami libracyjnymi, albo punktami Lagrange'a. Najwięcej tego typu planetoid posiada Jowisz (kilka tysięcy), a pojedyncze trojańskie asteroidy mają też Neptun, Mars i Ziemia. Teraz do tego grona dołączył Uran.
Planetoida 2011 QF99 została odkryta na zdjęciach wykonanych 24 października 2011 r. za pomocą 3,6-metrowego teleskopu CFHT. Ma około 60 kilometrów średnicy. Jej związek z Uranem jest przypuszczalnie tymczasowy i trwa najwyżej od kilkuset tysięcy lat. Gdy upłynie kilka milionów lat obiekt prawdopodobnie wyzwoli się spod tak znacznego wpływu grawitacji Urana.
Naukowcy przeprowadzili symulację ciał Układu Słonecznego obejmującą planetoidy trojańskie i stwierdzili, że populacja tymczasowych planetoid trojańskich powinna być większa niż do tej pory się uważało.
„Nieoczekiwanie nasz model przewiduje, że w dowolnej chwili czasu trzy procent rozproszonych obiektów pomiędzy Jowiszem, a Neptunem powinno mieć orbity związane z Uranem lub Neptunem” powiedział Mike Alexandersen z kanadyjskiego University of British Columbia, główny autor publikacji w „Science”.
Animację pokazującą ruch planetoidy trojańskiej 2011 QF99 można znaleźć pod adresem
http://www.youtube.com/watch?v=fzzbtP2uRlU.
Planetoidy trojańskie charakteryzują się tym, że poruszają się wokół Słońca na orbicie związanej z planetą, w okolicy specjalnych punktów nazywanych punktami libracyjnymi, albo punktami Lagrange'a. Najwięcej tego typu planetoid posiada Jowisz (kilka tysięcy), a pojedyncze trojańskie asteroidy mają też Neptun, Mars i Ziemia. Teraz do tego grona dołączył Uran.
Planetoida 2011 QF99 została odkryta na zdjęciach wykonanych 24 października 2011 r. za pomocą 3,6-metrowego teleskopu CFHT. Ma około 60 kilometrów średnicy. Jej związek z Uranem jest przypuszczalnie tymczasowy i trwa najwyżej od kilkuset tysięcy lat. Gdy upłynie kilka milionów lat obiekt prawdopodobnie wyzwoli się spod tak znacznego wpływu grawitacji Urana.
Naukowcy przeprowadzili symulację ciał Układu Słonecznego obejmującą planetoidy trojańskie i stwierdzili, że populacja tymczasowych planetoid trojańskich powinna być większa niż do tej pory się uważało.
„Nieoczekiwanie nasz model przewiduje, że w dowolnej chwili czasu trzy procent rozproszonych obiektów pomiędzy Jowiszem, a Neptunem powinno mieć orbity związane z Uranem lub Neptunem” powiedział Mike Alexandersen z kanadyjskiego University of British Columbia, główny autor publikacji w „Science”.
Animację pokazującą ruch planetoidy trojańskiej 2011 QF99 można znaleźć pod adresem
http://www.youtube.com/watch?v=fzzbtP2uRlU.
Więcej informacji:
- ‘Trojan’ asteroids in far reaches of Solar System more common than previously thought: UBC research
- Symulacja orbity planetoidy 2011 QF99
