Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba | Urania - Postępy Astronomii

Polak startuje w kosmos! - śledź informacje (start 11.06 odwołany, czekamy na nowy termin)

Sławosz Uznański-Wiśniewski - polski astronuta, misja Axiom 4 (Ax-4)

Widmo odległej galaktyki JADES-GS-z14-0 w bliskiej podczerwieni uzyskane za pomocą spektrografu NIRSpec funkcjonującego na pokładzie Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba. Ponad 14-krotne przesunięcie ku czerwieni struktury widmowej zwanej skokiem Lymana alfa (laboratoryjna długości fali 0,1216μm) stanowi dowód obserwacyjny, że jest to obecnie najdalsza znana nam galaktyka. Widzimy ją jak wyglądała około 300 milionów lat po Wielkim Wybuchu. Źródło: NASA, ESA, CSA, Joseph Olmsted (STScI). Science S. Carniani (S

Astronomia 09 lip 2024

Webb odkrył najdalszą znaną nam galaktykę JADES-GS-z14-0

Fragment „końskiej grzywy” w słynnej mgławicy Koński Łeb o szerokości około 0,8 roku świetlnego, który sfotografowała kamera NIRCam w Teleskopie Webba w bliskiej podczerwieni (kolory: niebieski / niebieskozielony / zielony / żółty / czerwony odpowiadają następującym długościom fali promieniowania: 1,4+2,5μm / 3,0+3,23μm / 3,35μm / 4,3μm / 4,7+4,05μm). Źródło: ESA/Webb, NASA, CSA, K. Misselt (University of Arizona) and A. Abergel (IAS/University Paris-Saclay, CNRS)

Astronomia 02 Maj 2024

Webb sfotografował „grzywę” mgławicy Koński Łeb

Teleskop Webba dostarczył najbardziej wiarygodne do tej pory dowody obserwacyjne w liniach emisyjnych argonu na istnienie gwiazdy neutronowej w pozostałościach supernowej SN 1987A. W panelu po lewej zaprezentowano zdjęcie supernowej SN 1987A z „dziurką od klucza” sfotografowane w 2022 roku za pomocą Teleskopu Webba i kamery NIRCam w bliskiej podczerwieni (długości fali: 1,5–4,44 μm). Źródło: NASA, ESA, CSA, STScI, Claes Fransson (Stockholm University), Mikako Matsuura (Cardiff University), M. Barlow (UCL),

Astronomia 29 kwi 2024

Detekcja śladów gwiazdy neutronowej w SN 1987A z pomocą Teleskopu Webba

W polu widzenia widać wiele małych galaktyk. Najczęściej są to owalne galaktyki spiralne w kolorze białym i czerwonym. Centrum zdjęcia wypełnia nieregularna galaktyka karłowata I Zwicky 18 (I Zw 18) z jasnym obszarem wypełnionym gwiazdami w kolorze białym i niebieskim. Jądro galaktyki rozdziela się na dwa płaty. Obszar centralny I Zw 18 jest otoczony przez włókna pyłowe w kolorze brązowym. ESA/Webb, NASA, CSA, A. Hirschauer, M. Meixner et al

Astronomia 25 kwi 2024

Galaktyka I Zwicky 18 w podczerwonym kadrze JWST

Kolorowy obraz dwóch fragmentów (północny + północno-zachodni) soczewkowanej galaktyki Błysk Słońca uzyskany za pomocą Teleskopu Webba i kamery NIRCam. Strzałki wskazują pięć kopii rodzącej się gwiazdowej gromady kulistej, czyli proto-gromady kulistej (ang. proto-globular cluster), w której zaobserwowano linie widmowe charakterystyczne dla gwiazd Wolfa Rayeta. Źródło: arXiv:2404.08884 [astro-ph.GA]

Astronomia 24 kwi 2024

Web zaobserwował ślady populacji gwiazd Wolfa-Rayeta niecałe 3 miliardy lat po Wielkim Wybuchu

Galaktyka M82 (Galaktyka Cygaro) sfotografowana w 2006 roku w zakresie optycznym przez Teleskop Hubble’a (po lewej) oraz w 2024 roku przez Teleskop Webba w bliskiej podczerwieni (po prawej). Czerwone włókna widoczne na zdjęciu z Teleskopu Webba są emisjami wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (PAH), które rozkładają się wzdłuż kierunku wiatru galaktycznego M82. Źródło: NASA, ESA, CSA, STScI, A. Bolatto (University of Maryland)

Astronomia 21 kwi 2024

Webb obserwował ekstremalnie silne procesy gwiazdotwórcze w Galaktyce Cygaro

Wizja artystyczna przedstawiająca brązowego karła W1935, oddalonego od nas o 47 lat świetlnych.

Astronomia 20 kwi 2024

Astronomowie odkrywają emisję metanu na zimnym brązowym karle

Na ilustracji: Widać obszar gwiazdotwórczy N79 (S1) w Wielkim Obłoku Magellana z obłokami zjonizowanego wodoru (H II), które sfotografowano przez instrument MIRI współpracujący z Teleskopem Webba. Głównym obiektem jest masywna i młoda gwiazda intensywnie oświetlająca otaczającą mgławicę, która mieni się feerią barw. Ta gwiazda wygląda na zdjęciu jak najjaśniejsza plamka, a od niej rozchodzi się osiem promieni świetlnych (j.t. efekt instrumentalny Teleskopu Webba). Źródło: NASA/ESA/CSA/M. Meixner

Astronomia 04 kwi 2024

Narodziny gromady gwiazd masywnych N79 w Wielkim Obłoku Magellana

Wizja artystyczna brązowego karła W1935, który znajduje się w odległości około 47 l.św. od Ziemi. Wykorzystując Teleskop Webba astronomowie zaobserwowali w widmie W1935 linie emisyjne metanu w podczerwieni. Jest to zaskakujące odkrycie, ponieważ ten brązowy karzeł jest zimny i nie towarzyszy mu gwiazda macierzysta. Dlatego nie ma oczywistego źródła energii ogrzewającego górną atmosferę, które jest źródłem świecenia metanu. Źródło: NASA, ESA, CSA, and L. Hustak (STScI)

Astronomia 20 sty 2024

Możliwe zorze polarne na brązowym karle W1935

Obraz mgławicy Kasjopeja A w zakresie rentgenowskim, optycznym i podczerwieni - z zaznaczoną strukturą Zielonego Potwor (j.ang. „Green Monster”). Promieniowanie rentgenowskie, zaobserwowane przez satelitę Chandra, ma tutaj kolor niebieski. Dane w podczerwieni z Teleskopu Webba oznaczono kolorami czerwonym, zielonym i niebieskim. Zaś obraz z Teleskopu Hubble’a pokazuje mnogość gwiazd wypełniających pole widzenia. Źródło: X-ray: NASA/CXC/SAO; Image Processing: NASA/CXC/SAO/J. Schmidt and J. Major

Astronomia 09 sty 2024

Teleskopy NASA znalazły „Zielonego Potwora” w pozostałościach po wybuchu supernowej

Widmo Słońca (u góry) z liniami absorpcyjnymi w porównaniu do widma innego, odległego obiektu (na dole), którego linie widmowe są przesunięte ku czerwieni. Strzałki wskazują przesunięcie ku czerwieni. Długość fali rośnie w stronę barwy czerwonej i dalej. Na ilustracji pokazano strzałkami przesunięcie ku czerwieni rzędu kilkunastu procent, zaś Teleskop Webba obserwuje galaktyki o przesunięciach powyżej 10. Źródło: Wikipedia

Astronomia 05 sty 2024

Jak określić fotometryczne przesunięcie ku czerwieni galaktyk z pomocą Webba?

Zdjęcie gęstego centrum Drogi Mlecznej o szerokości 50 l.św. sfotografowanego przez kamerę NIRCam w Teleskopie Webba. Szacuje się, że w tym obszarze Sagittarius C (Sgr C) świeci około 500 tysięcy gwiazd oraz kilka jeszcze niezidentyfikowanych struktur. Źródło: NASA, ESA, CSA, STScI, Samuel Crowe (UVA)

Astronomia 31 gru 2023

Najczęściej czytane wiadomości astronomiczne w 2023 roku na portalu AAS Nova

Subskrybuj Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba

Reklama - Książki, gadżety, filmy, gry o astronomii i kosmosie