spektroskopia | Urania - Postępy Astronomii

Na ilustracji: Astronomowie odkryli z pomocą Teleskopu Webba najbardziej odległą w-g aktualnego stanu wiedzy aktywną supermasywną czarną dziurę w galaktyce CEERS 1019, która istniała już 570 mln lat po Wielkim Wybuchu i posiadała masę „zaledwie” 9 milionów mas Słońca. Dla porównania masa supermasywnej czarnej dziury w centrum Drogi Mlecznej jest 4,6 miliona razy większa niż masa naszego Słońca. Źródło: NASA, ESA, CSA, Leah Hustak (STScI)

Astronomia 08 lip 2023

„Chabeta”, czyli dowód na istnienie czarnej dziury już 570 milionów lat po Wielkim Wybuchu

Na ilustracji:Porównanie właściwości ukł.planetarnego LP 890-9 oraz wewn.części Ukł.Słonecznego. Ukł.planetarny LP 890-9 jest bardziej zwarty i jego dwie planety skaliste mogą łatwo zmieścić się w obrębie orbity Merkurego. Oczekuje się, że planeta LP 890-9 c dostarczy wiedzy na temat warunków panujących na wewnętrznej granicy „strefy zamieszkiwalnej” (ekosfery) gwiazdy LP 890-9, a więc może pomóc wyjaśnić, dlaczego Ziemia i Wenus ewoluowały w tak różny sposób. Źródło: Adeline Deward - Illumine

Astronomia 04 lip 2023

Jak blisko gwiazdy może znaleźć się superziemia, aby jeszcze nadawała się do zamieszkania – Teleskop Webba może to zweryfikować na przykładzie planety LP 890-9 c?

Na dwuczęściowej ilustracji widać obłok/pióropusz (ang. plume) pary wodnej tryskający z okolic południowego bieguna Enceladusa (księżyc Saturna) aż na ponad ~20-krotność jego średnicy (~10 tys. km). Jest to zdjęcie wykonane przez Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba. W dodatkowym okienku „Enceladus (Cassini)” zaprezentowano zdjęcie tarczy ~505-km Enceladusa uzyskane przez satelitę Cassini, aby pokazać jak mały jest ten księżyc względem pióropusza wodnego sfotografowanego przez Teleskop Webba. Źródło: NASA, ESA,

Astronomia 08 cze 2023

Teleskop Webba zarejestrował ekstremalnie duży pióropusz wodny wyrzucony z Enceladusa

Obraz Mgławicy Półksiężyc (NGC 6888).

Astronomia 22 Maj 2023

Rozwiązano stary problem dotyczący pomiaru składu chemicznego Wszechświata

Na ilustracji: widać, jak zapewne wygląda egzoplaneta Bocaprins (WASP-39 b) wedle aktualnego stanu naszej wiedzy. Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba nie zarejestrował bezpośredniego widoku tarczy tej egzoplanety. Natomiast wykrył w widmie atmosfery Bocaprins obecność sodu, potasu, wody, dwutlenku węgla, tlenku węgla i dwutlenku siarki. Widać tutaj również właśnie odkryte obszary zachmurzone, które są rozrzucone nad powierzchnią egzoplanety.Źródło: Melissa Weiss/Center for Astrophysics | Harvard & Smithsonian

Astronomia 06 sty 2023

Odkrycie dwutlenku siarki i procesów fotochemicznych w atmosferze planety Bocaprins

Na ilustracji model widma transmisyjnego atmosfery planety podobnej do Ziemi w zakresie widzialnym oraz bliskiej i średniej podczerwieni. Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba jest zdolny do detekcji głównych struktur absorpcyjnych molekuł występujących w atmosferach egzoplanet w tym zakresie widma. Źródło: NASA, ESA, CSA, STScI, Joseph Olmsted (STScI)

Astronomia 01 sty 2023

Mały przegląd widm atmosfer (egzo)planet i Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba

Na ilustracji: widmo transmisyjne egzoplanety WASP-39 b (gorący olbrzym) w zakresie długości fali λ ~0,5-5,5µm uzyskane za pomocą spektrografu NIRSpec współpracującego z Teleskopem Webba. Widać bogatą zupę molekularną w gorącej atmosferze tej planety – w tym odkryte po raz pierwszy cząsteczki dwutlenki siarki (SO2). Niebieska linia przedstawia najlepiej dopasowany model teoretyczny atmosfery. Źródło: NASA/ESA/CSA/Leah Hustak (STScI)/Joseph Olmsted (STScI)

Astronomia 21 gru 2022

Teleskop Webba umożliwił poznanie składu chemicznego atmosfery egzoplanety WASP-39 b

Na ilustracji: obraz konceptualny przedstawia Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba, który rejestruje promieniowanie z właśnie odkrytej egzoplanety (po lewej). Jednak ograniczenia na modele nieprzeźroczystości mogą sprawić, że astronomowie uzyskają niejednoznaczne przewidywania dotyczące egzoplanet, które reprezentują 3 prawdopodobne egzoplanety (po prawej). Źródło: Jose-Luis Olivares, MIT. James Webb icon courtesy of NASA

Astronomia 18 gru 2022

Uwaga na ryzyko błędnej interpretacji obserwacji atmosfer egzoplanet przez Teleskop Webba!

Na ilustracji: seria krzywych blasku w układzie WASP-39 uzyskanych przez spektrograf NIRSpec z Teleskopem Webba w dn. 10 lipca 2022r. prezentuje zmiany jasności w trzech różnych długościach fali (kolorach) λ ~3,0µm, 4,3µm i 4,7µm. Jest to przejście egzoplanety na tle gwiazdy, czyli tranzyt, podczas którego jest blokowana część światła gwiazdy. Atmosfera egzoplanety najwięcej światła blokuje dla λ ~4,3µm, z powodu absorpcji przez molekuły CO2. Źródło:NASA/ESA/CSA/Leah Hustak (STScI)/Joseph Olmsted (STScI)

Astronomia 17 gru 2022

Jak spektrograf NIRSpec współpracujący z Teleskopem Webba zarejestrował widmo transmisyjne atmosfery egzoplanety WASP-39b?

Wizja artystyczna sześciokrotnego układu Kastor.

Astronomia 14 gru 2022

Taniec z gwiazdami: 200-letnia historia układu Kastora

Na ilustracji pokazano fragment Mgławicy Tarantula z protogwiazdą w polu widzenia 3x3”, który zaobserwował w bliskiej podczerwieni spektrograf NIRSpec we współpracy z Kosmicznym Teleskopem Jamesa Webba. Zaprezentowano rozkład przestrzenny atomowego wodoru (kolor niebieski, λ=1,87μm), molekularnego wodoru (kolor zielony, λ=2,12μm) i pyłu węglowodorowego (kolor czerwony, λ=3,3μm). Widać, że protogwiazda właśnie jest na początku procesu wydostawania się ze swojego kokonu pyłowego. Źródło: NASA, ESA, CSA, STScI

Astronomia 14 gru 2022

Spektroskopia protogwiazdy ukrytej w obłoku pyłowym w Mgławicy Tarantula

Wizja artystyczna pokazująca, jak mogłaby wyglądać egzoplaneta WASP-39b, na podstawie obecnego zrozumienia planety.

Astronomia 26 sie 2022

Teleskop Webba dokonuje pierwszej jednoznacznej detekcji dwutlenku węgla w atmosferze egzoplanety

Subskrybuj spektroskopia

Reklama - Książki, gadżety, filmy, gry o astronomii i kosmosie