Niedawno ogłoszono odkrycie kolejnych 60 kandydatek na planety pozasłoneczne (egzoplanety). Są to obiekty z kategorii tzw. "gorących jowiszów". Bardzo ciekawa jest metoda odkrycia, bowiem nie chodzi tutaj o tranzyty
planet, a o analizę zmian blasku gwiazdy spowodowanych ruchem po orbicie
planety odbijającej światło tej gwiazdy.
Autorami odkrycia jest dwoje naukowców z Yale University w New Haven (Connecticut, USA), doktorantka Sarah Millholland i profesor Greg Laughlin. Badacze opracowali nowy algorytm do poszukiwania egzoplanet w dużych zbiorach danych obserwacyjnych. Algorytm wykrywa niewielkie zmiany jasności w świetle gwiazd i stara się szukać wzorców wskazujących na obecność planety, która odbija światło gwiazdy podczas poruszania się po orbicie. Jest to więc nieco inne podejście niż metoda tranzytów, w której szuka się osłabień światła gwiazdy gdy planeta przechodzi przed nią (dokonuje tranzytu). W przypadku algorytmu zastosowano przez Millholland i Laughlina szukano planet nie dokonujących tranzytów.
Wykrycie zmian spowodowanych przez ruch po orbicie odbijającej światło planety jest bardzo trudne. Sygnał taki może być mylony z efektami instrumentalnymi lub zjawiskami zachodzącymi w gwiazdach zmiennych. Jednak algorytm naukowców z Yale został najpierw poddany szkoleniu. Po wygenerowaniu tysięcy sztucznych zestawów danych, uruchomiono na nich algorytm. Dopiero gdy algorytm nauczył się rozpoznawać odpowiednie wzorce, zastosowano go do rzeczywistych danych pochodzących z czterech lat misji Kepler. Zbiór danych obejmował obserwacje 140 tysięcy gwiazd.
Po przeprowadzeniu analizy udało się odkryć 60 nowych kandydatek na planety pozasłoneczne. Jednak aby potwierdzić czy rzeczywiście wykryto planety, potrzebne będą obserwacje spektroskopowe.
Kandydatki należą do grupy planet zwanej gorącymi jowiszami. Są to obiekty o wielkości i masie Jowisza albo większe, ale krążące po orbitach bardzo bliskich swoim gwiazdom. Stąd określenie "gorące", bowiem panują na nich bardzo wysokie temperatury.
Wyniki badań opisano w artykule, który ukaże się w „The Astronomical Journal”.
Animacja ilustruje gorącego jowisza w różnych fazach i dla różnego nachylenia orbity. Źródło: Yale University.
Więcej informacji:
Źródło: Yale University
Na ilustracji:
Symulacja wyglądu atmosfery gorącego jowisza HD 80606 b (planetę tę odkryto przy okazji innych badań niż opisane w artykule). Źródło: NASA/JPL-Caltech/MIT/Principia College.
Autorami odkrycia jest dwoje naukowców z Yale University w New Haven (Connecticut, USA), doktorantka Sarah Millholland i profesor Greg Laughlin. Badacze opracowali nowy algorytm do poszukiwania egzoplanet w dużych zbiorach danych obserwacyjnych. Algorytm wykrywa niewielkie zmiany jasności w świetle gwiazd i stara się szukać wzorców wskazujących na obecność planety, która odbija światło gwiazdy podczas poruszania się po orbicie. Jest to więc nieco inne podejście niż metoda tranzytów, w której szuka się osłabień światła gwiazdy gdy planeta przechodzi przed nią (dokonuje tranzytu). W przypadku algorytmu zastosowano przez Millholland i Laughlina szukano planet nie dokonujących tranzytów.
Wykrycie zmian spowodowanych przez ruch po orbicie odbijającej światło planety jest bardzo trudne. Sygnał taki może być mylony z efektami instrumentalnymi lub zjawiskami zachodzącymi w gwiazdach zmiennych. Jednak algorytm naukowców z Yale został najpierw poddany szkoleniu. Po wygenerowaniu tysięcy sztucznych zestawów danych, uruchomiono na nich algorytm. Dopiero gdy algorytm nauczył się rozpoznawać odpowiednie wzorce, zastosowano go do rzeczywistych danych pochodzących z czterech lat misji Kepler. Zbiór danych obejmował obserwacje 140 tysięcy gwiazd.
Po przeprowadzeniu analizy udało się odkryć 60 nowych kandydatek na planety pozasłoneczne. Jednak aby potwierdzić czy rzeczywiście wykryto planety, potrzebne będą obserwacje spektroskopowe.
Kandydatki należą do grupy planet zwanej gorącymi jowiszami. Są to obiekty o wielkości i masie Jowisza albo większe, ale krążące po orbitach bardzo bliskich swoim gwiazdom. Stąd określenie "gorące", bowiem panują na nich bardzo wysokie temperatury.
Wyniki badań opisano w artykule, który ukaże się w „The Astronomical Journal”.
Animacja ilustruje gorącego jowisza w różnych fazach i dla różnego nachylenia orbity. Źródło: Yale University.
Więcej informacji:
- A cosmic barbecue: Researchers spot 60 new ‘hot Jupiter’ candidates
- Publikacja naukowa: Supervised Learning Detection of Sixty Non-Transiting Hot Jupiter Candidates
Źródło: Yale University
Na ilustracji:
Symulacja wyglądu atmosfery gorącego jowisza HD 80606 b (planetę tę odkryto przy okazji innych badań niż opisane w artykule). Źródło: NASA/JPL-Caltech/MIT/Principia College.
