Rakieta Falcon 9 firmy SpaceX wyniosła na niską orbitę zestaw kolejnych 60 satelitów własnej sieci telekomunikacyjnej Starlink. Misja o oznaczeniu Starlink L17 wystartowała z kosmodromu Cape Canaveral 4 marca 2021 r.
Start został przeprowadzony ze stanowiska LC-39A na kosmodromie Cape Canaveral na Florydzie. Rakieta wystartowała o 9:24 wczasu polskiego. Lot przebiegł pomyślnie i po około godzinie od startu satelity zostały wypuszczone na wstępnej orbicie.
Była to już 21. wysłana paczka satelitów Starlink, a 18. misja z wysłaniem satelitów w wersji V1.0 na najpopularniejszą dla tej sieci orbitę o inklinacji 53 stopni i docelowej wysokości 550 km.
Misja L17 długo czekała na swój start. Opóźnienia wywołane przez złą pogodę i problemy techniczne sprawiły, że lot o numeracji L17 ostatecznie odbył się po startach L18 i L19.
Dolny człon rakiety Falcon 9 wykorzystany w tej misji po wykonanej pracy powrócił na Ziemię i wylądował o własnym napędzie na autonomicznej barce OCISLY na Oceanie Atlantyckim. Było to już 8. użycie tego samego egzemplarza rakiety. Człon o numerze seryjnym B1049 brał wcześniej udział w misjach: Telstar 18 VANTAGE, Iridium-NEXT 8, Starlink V0.9, Starlink L2, Starlink L7, Starlink L10 oraz Starlink L15. W locie ponownie wykorzystano też owiewki aerodynamiczne, które latały w poprzednich kilku misjach Starlink i również zostały odzyskane.
O satelitach Starlink
Starlink to – budowana przez firmę SpaceX – sieć satelitów telekomunikacyjnych na niskiej orbicie okołoziemskiej, która ma zapewnić dostęp do sieci Internet w miejscach, gdzie naziemny dostęp do takich usług jest zawodny lub niedostępny.
Na najpopularniejszej powłoce satelitarnej dla tej sieci (wysokość 550 km, inlkinacja 53 stopni) aktywnych jest już 1081 satelitów (stan na 16 lutego 2021 r.). Docelowo ma się na niej znaleźć 1584 statków.
W styczniu 2021 r. SpaceX wysłało też pierwszych 10 satelitów Starlink na orbitę polarną. Ma tam się znaleźć ponad 300 satelitów, aby zwiększyć dostępność usługi na obszarach o wyższych szerokościach geograficznych. W tych satelitach zamontowano testowe lasery do komunikacji międzysatelitarnej. Dzięki bezpośrednim połączeniom między satelitami można zminimalizować potrzebę komunikacji ze stacjami naziemnymi – coś co jest szczególnie przydatne, kiedy nie można takich baz umieścić w okolicach biegunów. Dodatkowo zmniejsza to opóźnienie komunikacji – potrzeba mniej skoków między stacjami naziemnymi i satelitami.
Każdy z wysłanych satelitów Starlink pierwszej generacji waży około 260 kg i jest wyposażony w anteny obsługujące pasma radiowe Ka i Ku. Każdy statek ma zamontowane specjalne osłony zmniejszające odbijanie promieni słonecznych od anten. Po wypuszczeniu na orbicie satelity rozkładają swoje pojedyncze panele słoneczne i po testach działania każde z urządzeń odpala silniki jonowe Halla, by trafić na docelową orbitę kołową.
Coraz większa dostępność usługi
Przy okazji poprzedniego startu informowaliśmy o otworzeniu przez SpaceX przedsprzedaży usługi w Stanach Zjednoczonych. Do tej pory ponad 10 000 wybranych osób mogło korzystać z Internetu od systemu Starlink w ramach testowej usługi beta.
Prawdopodobnie już 7 marca z sąsiedniej platformy startowej LC-40 zostanie przeprowadzony kolejny start z satelitami Starlink w misji L20. Firma SpaceX nie ma obecnie w manifeście planowanych misji dla zewnętrznych klientów aż do 20 kwietnia, kiedy wyniesie dla NASA kolejnych astronautów do ISS w ramach lotu Crew-2. Do tego czasu powinniśmy być świadkami jeszcze paru misji rakietowych z satelitami Starlink.
Elon Musk poinformował na Twitterze 22 lutego, że można się spodziewać do końca roku zwiększenia przepustowości usługi dla klientów do nawet 300 Mb/s oraz zmniejszenia opóźnień do 20 ms. Również do końca tego roku sieć powinna mieć zasięg prawie na całej planecie.
Na podstawie: NSF/SpaceX
Opracował: Rafał Grabiański
Więcej informacji:
Na zdjęciu: Rakieta Falcon 9 startująca z satelitami Starlink L17. Źródło: SpaceX.
