Przejdź do treści

Długi Marsz 3B wynosi parę satelitów chińskiej nawigacji Beidou

Około godziny 12:45 polskiego czasu, z kosmodromu Xichang w chińskiej prowincji Syczuan, wystartowała rakieta Długi Marsz 3B z parą satelitów Beidou 3M, które poszerzą system chińskiej nawigacji satelitarnej.

Start dwóch satelitów Beidou 3M1 oraz Beidou 3M2 to kontynuacja budowy chińskiej globalnej sieci satelitów nawigacyjnych. Start był początkowo planowany na lipiec, jednak częściowa awaria rakiety Długi Marsz 3B podczas startu z satelitą ZhongXing-9A opóźniła cały chiński program startów rakietowych.

O systemie Beidou


Zamysł chińskiej nawigacji satelitarnej powstał jeszcze w latach 80. Chiny jako duży kraj z aspiracjami nie chciał być zależny od zewnętrznych usług lokalizacji satelitarnej z USA i Rosji. W 1993 roku zaakceptowano program, który miał być podzielony na trzy fazy implementacyjne:

  1. eksperymentalny system trzech satelitów na orbicie geostacjonarnej nad Chinami
  2. rozwój sieci operacyjnych satelitów do nawigacji regionalnej
  3. rozszerzenie systemu do pełnej globalnej operacyjności

W czasie budowy flotylli, satelity ulegały unowocześniającym modyfikacjom. Pierwsza generacja satelitów została wystrzelona w latach 2000-2003 (satelity Beidou 1A, Beidou 1B oraz Beidou 1C). Wszystkie trafiły na orbitę geostacjonarną i od 2004 roku dostarczały pierwszego stałego sygnału lokalizacji nad Chinami o dokładności 20 m. W 2007 roku wysłano na orbitę jeszcze jednego satelitę Beidou-1, by utrzymać operacyjność grupy przed wysłaniem pierwszych satelitów drugiej generacji.

Pierwszy testowy satelita Beidou-2 trafił na orbitę w 2007 roku. Został wysłany na średnią orbitę okołoziemską (MEO). W 2009 roku na szczycie rakiety Długi Marsz 2C poleciał pierwszy operacyjny satelita 2. generacji Beidou 2G. Do końca 2012 roku na orbitę trafiło jeszcze 5 takich satelitów, a w 2016 roku 7. satelita tego typu.

Satelity typu Beidou 2I w liczbie pięciu poleciało na nachylone orbity geosynchroniczne nad regionem Azji w 2010 i 2011 roku. Dzięki temu już pod koniec 2011 roku system chińskiej nawigacji był operacyjny z dokładnością publicznego sygnału wynoszącą 25 m. Podobnie jak w przypadku satelitów 2G, i tym razem wysłano uzupełniającego satelitę Beidou 2I-6 w 2016 roku.

W 2012 roku kolejne dwa starty rakietowe wysłały w sumie 4 satelity Beidou 2M. Do końca 2012 roku ogłoszono regionalną operacyjność flotylli.

Do końca 2020 roku ma zostać ukończona budowa pełnego globalnego systemu, przy pomocy satelitów 3. generacji Beidou 3. W sumie do tego czasu flotylla będzie się składała z 27 funkcjonujących satelitów na średniej orbicie MEO, 5 satelitów geostacjonarnych oraz 3 geosynchronicznych.

Rozbudowę systemu rozpoczęto w 2015 roku, startem satelity Beidou 3-I1S na orbite geosynchroniczną. W lipcu tego samego roku wysłano pierwszą parę satelitów Beidou 3M na średnią orbitę okołoziemską. Kilka miesięcy później we wrześniu poleciał drugi satelita geosynchroniczny oznaczony jako Beidou 3-I2S. Na początku 2016 roku wystrzelono kolejnego satelitę serii M, tym razem jednak nieco różniącego się od poprzedniej pary wysłanej na MEO. 

W ramach dzisiejszego startu na orbitę MEO trafiła kolejna para satelitów serii M typu pierwszego. To ten sam rodzaj satelitów jakie poleciały w lipcu 2015 roku.

System Beidou będzie dostarczał usług cywilnych, ogólnie dostępnych, z dokładnością w położeniu do 10 m i aproksymacji prędkości z dokładnością 0.2 m/s. Wojskowe i inne autoryzowane użycie sygnału będzie umożliwiać determinację położenia z dokładnością 0.1 m.

Podsumowanie


W listopadzie powinny polecieć jeszcze dwie chińskie rakiety. Na 15 listopada planowany jest start Długiego Marszu 4C z polarnym satelitą meteorologicznym Fengyun-3D, a 21 listopada Długi Marsz 6 powinien wystartować z trzema komercyjnymi chińskimi satelitami telekomunikacyjnymi.

Źródło: NSF

Więcej informacji:

Na zdjęciu: Długi Marsz 3B startująca z Centrum Startów Satelitarnych Xichang. Źródło: Wikimedia Commons.

Reklama