Dzisiaj ogłoszono laureatów Nagrody Nobla 2015 w dziedzinie fizyki. Zostali nimi Arthur B. McDonald (Kanada) oraz Takaaki Kajita (Japonia) za odkrycie oscylacji neutrin, co pokazało że neutrina mają masę.Wiele neutrin jest tworzonych podczas interakcji pomiędzy
promieniowaniem kosmicznym, a ziemską atmosferą. Inne powstają w trakcie
reakcji termojądrowych we wnętrzu Słońca. Przez cały czas w każdej sekundzie biliony neutrin przenikają przez nasze ciała bez interakcji z atomami, z których jesteśmy zbudowani. Neutrina to najbardziej nieuchwytne cząstki elementarne. Są bardzo ważne dla fizyki i astrofizyki oraz zrozumienia praw rządzących Wszechświatem. Ich istnienie przewidziano teoretycznie w 1930 roku (Wolfgang Pauli), a eksperymentalnie potwierdzono w 1956 r. (Frederick Reines i Clyde Cowan). Jednym z fundamentalnych problemów w fizyce była kwestia czy neutrina mają masę. Kiedyś uważano że to cząstki bezmasowe, a obecne teorie mówią, że mają bardzo małą masę spoczynkową.
Eksperymenty prowadzone przez grupy badawcze kierowane przez laureatów tegorocznej Nagrody Nobla pokazały, że zachodzą oscylacje neutrin - metamorfozy pomiędzy różnymi rodzajami tych cząstek. Neutrina bowiem występują w trzech rodzajach, mogą różnić się "zapachami" (liczbami kwantowymi nazwanymi przez fizyków "zapachami"). Mamy neutrina elektronowe, mionowe i taonowe.
Mniej więcej na przełomie XX i XXI wieku (a dokładniej w 1998 roku)
Takaaki Kajita zaprezentował odkrycie, że neutrina z atmosfery zmieniają się pomiędzy swoimi dwoma rodzajami na drodze do detektora Super-Kamiokande w Japonii. A dokładniej wykazano wtedy, że pomiędzy miejscem pochodzenia, a detektorem znikają neutrina mionowe. W podobnym czasie (rok 2001) grupa badawcza z Kanady, którą kierował Arthur B. McDonald, pokazała iż neutrina pochodzące od Słońca nie znikają w trakcie swojej drogi na Ziemię, a po przekształceniu w swój drugi rodzaj są wykrywane przez
Sudbury Neutrino Observatory. W tym przypadku neutrina elektronowe zmieniały się w neutrina mionowe albo neutrina taonowe. Potwierdzenie, że zachodzą oscylacje neutrin ma daleko idące konsekwencje: neutrina muszą mieć masę, aczkolwiek jest ona niewielka.
Takaaki Kajita urodził się w 1959 roku w miejscowości Higashimatsuyama w Japonii. Tytuł doktora uzyskał w 1986 na Uniwersytecie Tokijskim. Obecnie jest dyrektorem Instytutu ds. Badań Promieniowania Kosmicznego oraz profesorem Uniwersytetu Tokijskiego w Kashiwa w Japonii.
Arthur B. McDonald urodził się w 1943 roku w Sydney w Kanadzie. Doktorat obronił w 1969 roku w California Institute of Technology w Pasadenie (USA). Obecnie jest emerytowanym profesorem Queen’s University w Kingston w Kanadzie.
Więcej informacji:
Źródło: Nobelprize.org
Rysunki:
1) Schemat wyjaśniający obserwacje neutrin słonecznych w Sudbury Neutrino Observatory w Kanadzie. Rys.: Johan Jarnestad / The Royal Swedish Academy of Sciences
2) Takaaki Kajita, Rys.:
Ill. N. Elmehed. © Nobel Media AB 2015.3) Arthur B. McDonald. Rys.:
Ill. N. Elmehed / Nobel Media AB 2015.