Nie żyje dr Stanisław Zięba, radioastronom, fizyk, jeden z inicjatorów i koordynatorów wieloletnich obserwacji radiowych Słońca w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Dr Stanisław Zięba urodził się 12 lipca 1940 roku w Marcyporębie. Ukończył studia magisterskie astronomii i fizyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, w 1962 i 1963 roku broniąc prace magisterskie w obu tych dyscyplinach. Po zatrudnieniu w Obserwatorium Astronomicznym zajął się badaniem promieniowania radiowego Słońca i cyklami jego aktywności. Czynnie uczestniczył w zespole przygotowującym systematyczne obserwacje radiopromieniowania Słońca za pomocą nowej aparatury na fali 810 MHz. Jego rozprawa doktorska (1971), napisana pod kierunkiem prof. dr Karola Kozieła, dotyczyła radiopromieniowania Słońca w paśmie 800 MHz w latach 1957–1967. Był autorem kilkunastu prac dotyczących zagadnień radiowej aktywności Słońca, a ich wyniki były rozwijane przez następne pokolenie współpracowników i wychowanków. W tamtym okresie brał również czynny udział w rozbudowie Obserwatorium UJ na Skale.
Odbył staż naukowy w 1978 w Obserwatorium Radioastronomicznym w Dwingeloo, w Niderlandach, gdzie współpracował z dr Titusem Spoelstrą, prowadząc radiowe obserwacje gromady galaktyk w gwiazdozbiorze Virgo, a następnie w 1979 roku w Scuola Normale Superiore w Pizie. Uzyskane wyniki obserwacyjne galaktyk oraz otrzymane rezultaty rozważań modelowych rozmieszczenia galaktyk przez zastosowanie rozwiniętej przez siebie tzw. metody redukcji statystycznej, były tematem jego naukowych dociekań i publikacji. Interesował się również właściwościami silnych radioźródeł (obiektów aktywnych). Pod jego opieką powstało kilka prac magisterskich, poświęconych badaniom morfologii radioźródeł, które były później rozwijane i publikowane w renomowanych czasopismach.
Przez ostatnie 20 lat walczył ze skutkami choroby nowotworowej. Mimo tego brał czynny udział w opracowaniach obserwacji radiowego promieniowania Słońca, badaniach nad propagacją fal EM ekstremalnie niskich częstotliwości (ELF) i rezonansem Schumanna. Jest też w tej dziedzinie autorem lub współautorem kilkunastu prac. Do końca zachował jasny, analityczny umysł, prowadził korektę prac naukowych, wnosząc cenne uwagi, tylko reszta ciała odmawiała mu stopniowo posłuszeństwa.
Ciekawy świata, z pasją badacza śledził najnowsze doniesienia na temat rozwoju nauk przyrodniczych, ostatnio żywo interesował się zagadnieniami ewolucji i pochodzenia człowieka. Tydzień temu – przez Skype’a – brał udział w zdalnym posiedzeniu Grupy ELF w Obserwatorium UJ na Skale.
Prywatnie, dr Stanisław Zięba był niezmiernie serdecznym, pogodnym i życzliwym człowiekiem. Był cierpliwym i dzielnym pacjentem, wyrozumiałym i kochającym mężem, ojcem i dziadkiem.
Takim go zapamiętamy. Cześć Jego Pamięci!
Źródło: OAUJ
Na zdjęciu: "Mały" radioteleskop o średnicy 8 m w Obserwatorium Astronomicznym UJ w Krakowie. Stosunkowo nowa konstrukcja zastąpiła niedawno jeden z najstarszych radioteleskopów na świecie (wybudowany w 1957 roku). Instrument przeznaczony jest do obserwacji Słońca w zakresie 400-1800 MHz. Źródło: OAUJ
