Ponad 700 afrykańskich miast po raz pierwszy rozświetliło swoje ulice w okresie ostatnich 7 lat. Z jednej strony świadczy to o postępie cywilizacyjnym na tym najbiedniejszym z kontynentów, co niewątpliwie cieszy, z drugiej strony oznacza coraz mniej naturalnie ciemnego nieba nad głowami lokalnych społeczności.
Dane do analizy przedstawionej na infografice umieszczonej na stronie Sahel and West Africa Club, organizacji działającej w ramach OECD, uzyskano z nocnych zdjęć satelitarnych. Przedstawiają zmiany, jakie zaszły pomiędzy sierpniem 2012 roku a sierpniem 2019 roku w ponad 7,5 tysiącach miast i aglomeracji afrykańskich.
W 2012 roku łącznie 5118 miast rozświetlało swoje ulice i tereny publiczne w sposób znaczący (przyjęta metodologia podana na infografice), najwięcej w Egipcie (1061) i Nigerii (595), a najmniej w Gwinei Bissau, w której tylko jedno miasto było rozświetlone. Biorąc pod uwagę podział na regiony, najwięcej jasnych punktów na nocnej mapie Afryki znajdowało się w północnych krajach kontynentu, a najmniej w jego centralnej części.
W przeciągu siedmiu następnych lat elektryfikacją objęto kolejnych 767 miast. Co ciekawe, proces ten nie dotyczył niemal w ogóle krajów na północ od Sahary. Podobnie było w przypadku bogatszych krajów z południa kontynentu. Najwięcej inwestycji oświetleniowych powstało za to w zachodniej i wschodniej Afryce, zwłaszcza w Nigerii, Sudanie i Etiopii.
Mimo wzrostu inwestycji w infrastrukturę oświetleniową w afrykańskich miastach, nadal ponad 1700 z nich, zamieszkanych przez 6% ogółu ludności miejskiej, emituje niewielkie ilości sztucznego światła nocą lub wcale. Dotyczy to zwłaszcza środkowoafrykańskich ośrodków, a także niemal połowy istniejących miast we wschodniej i zachodniej Afryce.
Takie miasta pod ciemnym niebem to z pewnością raj dla niejednego miłośnika astronomii, jednak powodem tej sytuacji w większości przypadków jest ogromna bieda i brak funduszy na rozwój infrastruktury. Życie mieszkańców tych miast bywa z pewnością ciężkie i zrównoważona polityka oświetleniowa najpewniej zajmuje odległe miejsce w priorytetach lokalnych władz.
Całkiem inaczej wygląda to w tzw. społecznościach ciemnego nieba, istniejących np. w Stanach Zjednoczonych i niektórych krajach Europy, gdzie lokalne społeczności celowo ograniczają emisję sztucznego światła nocą. Przykładem takiej społeczności w Polsce jest Sopotnia Wielka na Żywiecczyźnie, w której działania Stowarzyszenia POLARIS doprowadziły do modernizacji sieci oświetlenia publicznego, co przełożyło się na ciemniejsze niebo nad tą miejscowością.
Więcej informacji:
Opracowanie: Grzegorz Iwanicki
Źródło: SWAC OECD
Na ilustracji: grafika z rozświetlonymi afrykańskimi miastami. Źródło: SWAC OECD.
