W bezprecedensowej obserwacji wykonanej na początku tego roku, sonda Rosetta nieoczekiwanie uchwyciła ogromny wybuch komety, który mógł być wywołany przez osuwisko.
Dziewięć instrumentów sondy Rosetta, włączając w to aparaty fotograficzne, odpylacze i analizatory gazu i plazmy, monitorowały kometę z wysokości około 35 km w skoordynowaną i planowaną sekwencję, wybuch miał miejsce 19 lutego.
Dane zostały wysłane na Ziemię zaledwie kilka dni po wybuchu, ale dalsza analiza pozwoliła ujrzeć jasny łańcuch zdarzeń, który mógł być zrekonstruowany, jak opisano w dokumencie kierowanym przez Eberhard Grün z Max-Planck-Institute for Fizyki Jądrowej, Heidelberg, zostały przyjęte do publikacji w Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.
Fakt, że wybuch zaczął się, gdy obszar ten właśnie wyłonił się z cienia sugeruje, że naprężenia cieplne w materiale powierzchniowym mogą być spowodowane osunięciami się gruntu, które narażone są na świeżą wodą z lodem do i na bezpośrednie oświetlenie słoneczne. Lód natychmiast zwrócił się do gazu, przyciągając otaczający kurz, a z nim produkując chmurę szczątków, które zostały zarejestrowane przez Ozyrysa.
"To wspaniałe zobaczyć zespoły przyrządów pracujących razem, które w ważnych kwestiach, jak na przykład wybuchy na powierzchni komety."
Źródło: ESA
Opracował:
Adam Tużnik
Więcej informacji:
Location of the outburst
Na ilustracji:
Lokalizacja wybuchu na komecie 67P/Czuriumow-Gierasimienko. Źródło: ESA
Dziewięć instrumentów sondy Rosetta, włączając w to aparaty fotograficzne, odpylacze i analizatory gazu i plazmy, monitorowały kometę z wysokości około 35 km w skoordynowaną i planowaną sekwencję, wybuch miał miejsce 19 lutego.
Dane zostały wysłane na Ziemię zaledwie kilka dni po wybuchu, ale dalsza analiza pozwoliła ujrzeć jasny łańcuch zdarzeń, który mógł być zrekonstruowany, jak opisano w dokumencie kierowanym przez Eberhard Grün z Max-Planck-Institute for Fizyki Jądrowej, Heidelberg, zostały przyjęte do publikacji w Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.
Fakt, że wybuch zaczął się, gdy obszar ten właśnie wyłonił się z cienia sugeruje, że naprężenia cieplne w materiale powierzchniowym mogą być spowodowane osunięciami się gruntu, które narażone są na świeżą wodą z lodem do i na bezpośrednie oświetlenie słoneczne. Lód natychmiast zwrócił się do gazu, przyciągając otaczający kurz, a z nim produkując chmurę szczątków, które zostały zarejestrowane przez Ozyrysa.
"To wspaniałe zobaczyć zespoły przyrządów pracujących razem, które w ważnych kwestiach, jak na przykład wybuchy na powierzchni komety."
Źródło: ESA
Opracował:
Adam Tużnik
Więcej informacji:
Location of the outburst
Na ilustracji:
Lokalizacja wybuchu na komecie 67P/Czuriumow-Gierasimienko. Źródło: ESA
