Przejdź do treści

Nowe dowody na istnienie pyłowych Księżyców Kordylewskiego

Dr Kazimierz Kordylewski w roku 1961 na tarasie Obserwatorium w Krakowie

Na najciemniejszym niebie można dostrzec Księżyce Kordylewskiego – to wyzwanie dla najambitniejszych. W 1956 roku dr Kazimierz Kordylewski odkrył pyłowe struktury gromadzące się wokół punktów Lagrange'a L4 i L5 w układzie ZiemiaKsiężyc. Wcześniej kilkukrotnie obserwował je okiem nieuzbrojonym, ale dopiero wykonane w 1961 roku zdjęcie pozwoliło mu opublikować wyniki badań. Pracę tę można znaleźć (w języku niemieckim) tutaj.

W ciągu kolejnych lat wielokrotnie podejmowano próby powtórzenia tej obserwacji. Nie było to łatwe. Obserwatorzy nie byli w stanie zarejestrować księżyców pyłowych, co nie dziwiło Kordylewskiego – on sam spędził nad tym 10 lat. Obserwacje prowadził głównie z Kasprowego Wierchu, w miesiącach zimowych, co jeszcze bardziej podnosi poprzeczkę potencjalnym naśladowcom. W końcu jednak, poczynając od roku 1967, zaczęły pojawiać się prace potwierdzające istnienie tych struktur. Wiele z tych obserwacji było przeprowadzonych metodami wizualnymi; było też kilka obserwacji satelitarnych oraz potwierdzenia na fotografiach.

W najnowszym numerze Monthly Notices of the Royal Astronomical Observatory ukazał się artykuł, w którym autorzy prezentują wyniki pomiarów światła spolaryzowanego, które jednoznacznie potwierdzają istnienie struktur pyłowych w pobliżu punktów L4 i L5. Streszczenie pracy można znaleźć tutaj:

A jeśli komuś mało to proponujemy zajrzeć do oryginalnych artykułów, poniżej zamieszczamy linki:

Celestial mechanics and polarization optics of the Kordylewski dust cloud in the Earth–Moon Lagrange point L5 – I. Three-dimensional celestial mechanical modelling of dust cloud formation
oraz
Celestial mechanics and polarization optics of the Kordylewski dust cloud in the Earth–Moon Lagrange point L5 – Part II. Imaging polarimetric observation: new evidence for the existence of Kordylewski dust cloud

Warto również dowiedzieć się nieco więcej o niezwykle barwnej postaci, jaką niewątpliwie był dr Kazimierz Kordylewski, zaglądając na stronę http://www.kordylewski.pl/

Natomiast w wolnych chwilach warto udać się w najciemniejsze miejsca i samodzielnie spróbować zmierzyć się z Księżycami Kordylewskiego! Przed nami najlepsze, zimowe, miesiące do podjęcia tego wyzwania!

dr Tomasz Mrozek

PS. Dr Kazimierz Kordylewski, odkrywca księżyców, to ojciec dra Zbigniewa Kordylewskiego  pracownika Zakładu Fizyki Słońca CBK PAN.

Fot. Doktor Kazimierz Kordylewski w roku 1961 na tarasie Obserwatorium w Krakowie przy tablicy z sali wykładowej (fot. CAF, J. Lewicki). Źródło: © 2003 Kordylews(zys)cy

Reklama