W ramach przygotowań do pracy nowego spektrografu WEAVE na 4,2-metrowym teleskopie Herschela, astronomowie pracują nad przeglądami głębokiego obrazowania aby zidentyfikować obiekty, które zostaną szczegółowo zbadane przez WEAVE.
Galaktyki, podobnie jak nasza Droga Mleczna, mogą znajdować się w dużych grupach z wieloma innymi, w tak zwanych gromadach galaktyk. Skupiska takie zawierają mieszanki galaktyk o zróżnicowanych właściwościach (np. barwie, wieku, morfologii i jasności). Wśród tej różnorodności istnieje też grupa dużych, ale niezwykle słabych galaktyk, zwanych „skrajnie rozproszonymi galaktykami”, a zrozumienie ich właściwości jest ważne, aby poznać, w jaki sposób środowisko galaktyk wpływa na ich ewolucję. Ponieważ są one tak słabe, łatwo ulegają zakłóceniu przez środowisko gromady, są zatem idealnymi próbkami tego, co dzieje się z galaktykami w gęstym środowisku gromady.
Wykorzystując możliwości WFC na Teleskopie Izaaka Newtona (Isaac Newton Telescope – INT) do eksploracji dużych obszarów nieba i wykrywania słabych skrajnie rozproszonych galaktyk (ultra-diffuse galaxies – UDG), współpracujący astronomowie z Holandii i Hiszpanii przeprowadzili badanie w celu szczegółowego prześledzenia tych galaktyk – przegląd galaktyk Kapteyn IAC WEAVE INT Clusters Survey (KIWICS).
Po zakończeniu, przegląd KIWICS będzie zawierać 48 wybranych gromad w promieniach X. Wyniki dla ośmiu gromad zostały opublikowane w czasopiśmie Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.
Analizując ogólne właściwości około pięciuset nowo odkrytych UDG w różnych odległościach od centrów gromad, naukowcy odkryli szereg oznak efektów środowiskowych. Pierwszy był taki, że większe gromady wykazują brak UDG w swoich centrach. To dowód na to, że obecne tam ogromne siły grawitacyjne rozrywają te galaktyki.
Badacze odkryli ponadto, że UDG z dala od centrum gromady są na ogół młodsze i mają mniej skoncentrowane rozkłady gwiazd, co oznacza, że potencjał grawitacyjny gromady, który jest silniejszy blisko centrum gromady, zmienia strukturę galaktyk i usuwa gaz międzygwiazdowy, aby w centrach gromad nie powstawały nowe gwiazdy.
Dodatkowo widzą, że gdy UDG zbliżają się do centrów swoich gromad, ich morfologia ulega zmianie – z nieregularnych dysków na bardziej sferoidalne. W przypadku galaktyk karłowatych, które są podobne do UDG, ale o wiele mniejsze, obserwacje dają takie same wyniki.
Opracowanie: Agnieszka Nowak
Więcej:
Discovery of Many New Ultra-Diffuse Galaxies in Galaxy Clusters
Źródło: Issac Newton Group
Na zdjęciu: Mapa nieba pokazująca gromady badane w ramach KIWICS oraz osiem gromad, które zostały już przeanalizowane. Źródło: Pavel Mancera Piña.
