23 stycznia 2019 roku siedem instytutów Polskiej Akademii Nauk powołało oficjalnie do życia Szkołę Doktorską GEOPLANET skierowaną do doktorantów, których zainteresowania badawcze koncentrują się na Ziemi i kosmosie.
Ogromny potencjał naukowy, dydaktyczny oraz infrastrukturalny to filary oferty, jaką siedem instytutów Polskiej Akademii Nauk przygotowało dla doktorantów. Nową szkołę tworzy sześć placówek naukowych z Warszawy i jedna z Sopotu. Są to w kolejności alfabetycznej:
- Centrum Astronomicznego im. M. Kopernika PAN;
- Centrum Badań Kosmicznych PAN;
- Centrum Fizyki Teoretycznej PAN;
- Instytut Geofizyki PAN;
- Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania im. St. Leszczyckiego PAN;
- Instytut Nauk Geologicznych PAN;
- Instytut Oceanologii PAN.
Czynnikiem wyróżniającym i spajającym Szkołę Doktorską jest pokrewna (a często wspólna dla tworzących nią instytutów) metodyka badawcza, która wykorzystuje aparat pojęciowy nauk fizycznych i chemicznych, matematyki oraz geologii.
Reprezentowane przez poszczególne instytuty dyscypliny naukowe często wzajemnie się uzupełniają, co sprawi, że to nowe, unikatowe przedsięwzięcie umożliwi studia III stopnia w całym spektrum badań Ziemi i innych planet.
Szkoła – wykorzystująca wspólne bazy danych i pracująca w interdyscyplinarnych grupach badawczych – stanowić ma istotne novum zarówno w skali kraju, jak i na międzynarodowym rynku edukacyjnym.
Głównym zadaniem szkoły będzie kształcenie doktorantów w zakresie m.in.:
- zmian klimatycznych,
- dynamiki procesów geofizycznych i kosmicznych,
- naturalnych katastrof i zjawisk ekstremalnych na Ziemi, w oceanach i w kosmosie,
- ochrony i eksploatacji zasobów naturalnych (w tym gospodarki wodnej),
- monitoringu procesów występujących na Ziemi, w oceanach i w Układzie Słonecznym,
- rozwijania nowych metod badawczych i pomiarowych Ziemi i kosmosu.
Centrum Badań Ziemi i Planet (GeoPlanet) powstało 30 marca 2009 roku w Warszawie. Umowę o jego powołaniu podpisali dyrektorzy Instytutu Geofizyki PAN, Centrum Badań Kosmicznych PAN, Instytutu Nauk Geologicznych PAN oraz Instytutu Oceanologii PAN.
Opracowanie: Paweł Z. Grochowalski
Źródło: Instytut Geofizyki PAN
