W Wielkim Obłoku Magellana znajdują się, przedstawione na fotografii, pozostałości po wybuchach czterech supernowych.
Obrazy uzyskane za pomocą satelity rentgenowskiego Chandra przedstawiają ekspandujący, rozgrzany do wielu milionów stopni gaz.Przybliżony wiek tych pozostałości to 600 lat (górna, lewa), 1500 lat (górna, prawa), 10000 lat (dolna, prawa) i 13000 lat (dolna, lewa). Widma pochodzące z satelity dostarczają wielu cennych informacji i danych dotyczących fizyki eksplozji gwiazd. Z przedstawionych na zdjęciu, trzy najmłodsze pozostałości ujawniają koncentrację pierwiastków charakterystycznych dla wybuchów typu Ia. Do takiej eksplozji dochodzi, gdy materia opadająca z gwiazdy-towarzysza na białego karła powoduje zachwianie jego stanu równowagi. Pozostałość SN 0453-68.5 (dolna, lewa) powstała jako efekt wybuchu typu II. Wydarzenie to ma miejsce gdy zapas paliwa jądrowego ulega wyczerpaniu, gwiezdne jądra zapada się i tworzy gwiazdę neutronową, a zewntęrzne warstwy rozpraszają się w przestrzeni kosmicznej. Szybko wirująca gwiazda neutronowa wyrzuca namagnesowany strumień wysokoenergetycznych cząstek – na zdjęciu widoczny w postaci wydłużonych, jasnych, biało-niebieskich plamek w centrum.
Źródło: Chandra X-Ray Observatory | Karolina Wojtkowska
Na ilustracji: Zdj. Pozostałości po supernowych w Wielkim Obłoku Magellana. Źr. http://chandra.harvard.edu/photo/2006/4snr/
(Tekst ukazał się pierwotnie w serwisie Orion, którego zasoby zostały włączone do portalu Urania)
