Istniejące obserwatoria astronomiczne na Maunakea wróciły do pracy w miniony weekend i nie trzeba było długo czekać na znaczące wyniki, nie tylko naukowe, ale także zapewniające bezpieczeństwo Ziemi.
Obserwacje planetoidy bliskiej Ziemi – 2006 QV89 – wykonane 11 sierpnia przy pomocy Canada-France-Hawaii Telescope (CFHT) wykluczyły wszelkie potencjalne przyszłe zagrożenie Ziemi przez tę planetoidę na najbliższe stulecia.
2006 QV89 została odkryta 29 sierpnia 2006 roku za pomocą teleskopu w Arizonie, a obserwowanie jej było możliwe jedynie do 8 września 2006 roku, kiedy to planetoida stała się niewidoczna dla teleskopów z Ziemi. Orbita wyznaczona na podstawie tych ograniczonych obserwacji obarczona była znaczną niepewnością i nie można było wykluczyć małego prawdopodobieństwa, że obiekt uderzy w Ziemię już w 2019 roku. W ubiegłym miesiącu obserwacje Bardzo Dużym Teleskopem (VLT) ESO nie wykazały obecności planetoidy w miejscu, w którym powinna się znajdować, jeżeli byłaby na kursie kolizyjnym z Ziemią we wrześniu 2019 roku. Wykluczyło to zderzenie w 2019 roku, ale impakt w 2020 roku pozostawał możliwy, razem z blisko tuzinem w ciągu następnych stu lat, z czego osiem w ciągu nadchodzącej dekady.
To lato było pierwszą wyraźną okazją do odzyskania planetoidy od czasu jej odkrycia, ale niepewność co do jej pozycji na niebie rozłożyła się na około 30 stopni w połowie lipca, a nawet się powiększyła, gdy planetoida zbliżyła się do Ziemi. Dzięki temu użycie teleskopu z kamerą szerokokątną było absolutnie niezbędne – zauważył David Tholen, astronom w Instytucie Astronomii Uniwersytetu Hawajskiego, który doprowadził do odzyskania 2006 QV89 w 2006 roku. Tylko ułamek tego regionu zobrazowano przez CFHT 14 lipca, ale działania przy istniejących teleskopach zostały zawieszone do 16 lipca z powodu protestu na Maunakea.
Znaleźliśmy co najmniej tuzin planetoid wśród danych z 14 lipca, które znalazły się blisko regionu, w którym mogła być 2006 QV89, ale zawieszenie działalności uniemożliwiło nam potwierdzenie, który z tych obiektów, jeżeli w ogóle, był 2006 QV89 – powiedział Tholen.
Minor Planet Center ogłosiło powrót do pracy w niedzielę, a służby monitorowania zderzeń w JPL i University of Pisa/SpaceDys we Włoszech natychmiast zaczęły zbierać dane w celu zaktualizowania prognozy zderzeń. Chwilę później Davide Farnocchia z Centrum Near-Earth Object Studies JPL w Pasadenie poinformował, że wszystkie scenariusze zderzeń na następne stulecie zostały wyeliminowane.
Podobnie jak meteorolodzy wykorzystują pogodowe zdjęcia satelitarne do śledzenia huraganów, aby ustalić, czy stanowią one zagrożenie dla ludzi, astronomowie używają teleskopów do śledzenia planetoid w pobliżu Ziemi, by ustalić, czy zagrażają zderzeniem z naszą planetą. Inna planetoida, 2019 NX5, oddaliła się od nas, gdy teleskopy Maunakea były nieczynne, co jest niefortunne. Ulżyło nam, gdy udało nam się uchwycić 2006 QV89 przed zamknięciem się okna obserwacyjnego. Odczuwamy ulgę tym bardziej, że nie zagraża ona Ziemi – mówi Tholen.
Więcej:
Critical observation made on Maunakea during first night of return to operations
Źródło: University of Hawaiʻi
Na zdjęciu: Canada-France-Hawaii telescope.
