W dniach 22 i 29 października br. na poligonie artyleryjskim w Toruniu Sekcja Rakietowa Studenckiego Koła Astronautycznego zaplanowała cztery starty rakiet budowanych przez siebie, w tym dziewiczy lot rakiety typu CanSat Launcher – TuCAN.
Studenckie Koło Astronautyczne (w skrócie SKA), którego siedziba mieści się na wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej, od lat zrzesza młodych pasjonatów kosmosu i technologii astronautycznej spośród studentów tej uczelni. Sekcja Rakietowa SKA – jeden z najważniejszych filarów koła – zaplanowała w tym roku starty czterech rakiet: dwustopniowej Amelii 2, dwóch naddźwiękowych rakiet typu H1 oraz rakiety typu CanSat Launcher, nazwanej w internetowym głosowaniu TuCAN, dla której będzie to pierwszy lot. Starty, które odbędą się na poligonie artyleryjskim Wojska Polskiego pod Toruniem, zostały zaplanowane na dwie soboty: 22 października wystrzelone zostaną Amelia 2 i jedna z rakiet H1, natomiast 29 października poleci druga rakieta H1 oraz TuCAN. Podczas drugiej rakietowej soboty poligon będzie dostępny dla przedstawicieli mediów, którzy będą obserwowali loty.
Rakieta Amelia 2, w skrócie zwana A2, jest kontynuacją projektu Amelii 1, pierwszej rakiety skonstruowanej przez członków Studenckiego Koła Astronautycznego w roku 2011. Jest to rakieta dwustopniowa, której pierwszy stopień jest odrzucany, kiedy w jej silniku skończy się paliwo. Rakieta, pozbawiona zbędnej masy, rozpędza się jeszcze przez pewien czas dzięki silnikowi stopnia drugiego. Każdy ze stopni wraca potem na ziemię na własnym spadochronie. SR SKA wiąże z pomyślnym wynikiem tegorocznego startu rakiety Amelia 2 spore plany, ponieważ może się to przełożyć na stworzenie kolejnych rakiet z rodziny A.
Celem kolejnej rakiety, nazwanej H1, było przekroczenie bariery dźwięku. We wrześniu 2015 r. konstrukcja ta nie tylko wypełniła postawione przed nią zadanie, ale dzięki osiągnięciu ok. prędkości dźwięku (2,7 Macha), okazała się najszybszą rakietą studencką na świecie. Ulepszenia w jej najnowszym projekcie obejmują między innymi nową, dłuższą i znacznie bardziej aerodynamiczną głowicę, która powinna pozwolić rakiecie na rozwinięcie jeszcze większych prędkości i na dłuższy lot. Konstruktorzy przewidują, że rakieta pokona wysokość 9 tys. metrów.
Najnowszym dzieckiem Sekcji Rakietowej SKA jest nowa rakieta typu CanSat Launcher, ochrzczona imieniem TuCAN, wyłonionym podczas konkursu internetowego. Jest start będzie ukoronowaniem wszystkich dotychczasowych osiągnięć studentów z Politechniki Warszawskiej.
Projekt TuCAN-a wystartował w roku 2013. Jednak to otrzymanie w czerwcu 2015 roku grantu w wysokości 50 000 USD od koncernu Raytheon stało się momentem kluczowym w budowie tej rakiety. Do początku 2016 roku wykonano szczegółowy projekt oraz analizy w zakresie wytrzymałości, aerodynamiki, stateczności i wymiany ciepła. Obecnie prowadzone są nad nią prace wykończeniowe i testy odpowiednich systemów.
Na pokładzie TuCANa znajduje się miejsce dla ośmiu niewielkich eksperymentów naukowych o rozmiarze i kształcie puszki coli, zwanych CanSatami. Rakieta ma za zadanie wynieść je na pułap około 4 km, skąd będą opadać na własnych spadochronach, zbierając w trakcie lotu dane i realizując wyznaczone im misje. Sama rakieta powróci bezpiecznie na ziemię w dwóch częściach – głównej i silnikowej, z których każda będzie wyposażona we własny system odzysku.
Wykorzystując TuCANa Sekcja Rakietowa SKA planuje w roku 2017 zorganizować zawody CanSatów skierowane do studentów z całej Polski. Każda grupa uczestników będzie mogła skonstruować eksperyment zbierający informacje z interesującej ją dziedziny. Dzięki stosunkowo niewielkim przeciążeniom działającym na CanSaty w trakcie lotu, ich koszt wykonania będzie mniejszy, co uczyni zawody organizowane przez SKA bardziej przystępnymi dla studentów w porównaniu z wieloma podobnymi zawodami odbywającymi się na świecie.
Członkowie SKA planują utworzenie komitetu, którego zadaniem byłaby organizacja i przeprowadzenie konkursu. W jego skład mieliby wchodzić członkowie Studenckiego Koła Astronautycznego, pracownicy Politechniki Warszawskiej, a także innych instytucji naukowych i organizacji związanych z przemysłem rakietowym oraz kosmicznym. Być może w przyszłości SKA podejmie się także 0rganizacji polskiej edycji konkursów typu REXUS/BEXUS, w których eksperymenty naukowe większych rozmiarów są wynoszone na pokładach rakiet i balonów stratosferycznych. Sekcja Rakietowa mogłaby współpracować przy tym przedsięwzięciu z Sekcją Balonową, która jest bratnią częścią Studenckiego Koła Astronautycznego.
Źródło: Sekcja Rakietowa SKA / Materiały prasowe
Opracowanie: Borys Rud, Paweł Z. Grochowalski
(Tekst ukazał się pierwotnie w Serwisie Edukacyjnym PTA Orion, którego zasoby zostały włączone do portalu Urania)
Na ilustracji: Członkowie SR SKA z rakietą H1, źródło: Biuletyn PW
