Sonda New Horizons przekazała pierwsze dane naukowe z bliskiego przelotu obok planetoidy Ultima Thule! Wśród nich jest pierwsze dokładne zdjęcie obiektu.
1 stycznia 2019 roku sonda New Horizons przeszła do historii jako pierwszy statek kosmiczny badający z bliska planetoidę w Pasie Kuipera – obszarze Układu Słonecznego za orbitą Neptuna, w którym znajdują się pozostałości po procesie formowania planet.
Sonda wykonała wszystkie planowane obserwacje, podczas swojego bliskiego przelotu obok planetoidy. 1 stycznia po 16.30 czasu polskiego na Ziemię dotarł sygnał o udanej operacji. Na pierwsze dane naukowe z przelotu musieliśmy jednak czekać kilkanaście godzin. Statek zaczął wysyłać niewielką część zgromadzonych danych podczas dwóch sesji komunikacyjnych w nocy z wtorku na środę.
2 stycznia o godzinie 20.00 zespół misji przedstawił podczas konferencji prasowej pierwsze wyniki obserwacji, w tym zdjęcie wykonane przez kamerę LORRI podczas największego zbliżenia się sondy do obiektu. Na fotografii planetoida ma rozmiar 100 pikseli i widać już pierwsze szczegóły jej kształtu i powierzchni.
Wszystkie zdjęcia: NASA/JHUAPL
Powyższe zdjęcie zostało wykonane z odległości 27 000 kilometrów. W kolejnych transmisjach danych otrzymamy zdjęcie o lepszej rozdzielczości, wykonane z mniejszej odległości (minimalna dystans dzielący sondę i planetoidę podczas przelotu wynosił 3500 kilometrów).
Zespół misji nazwał nieoficjalnie dolną część obiektu Ultima, a górną Thule.
Okazuje się, że planetoida Ultima Thule jest układem podwójnym kontaktowym. Naukowcy misji podzielili się także pierwszymi ustaleniami na temat cech planetoidy. Ultima Thule orbituje wokół własnej osi z okresem 15 h (+/– 1 h).
Albedo jej powierzchni zawiera się w zakresie 0,06–0,13.
Pokazano też dane z instrumentu obrazującego w kolorze Ralph. Łącząc to z danymi instrumentu LORRI o wyższej rozdzielczości, otrzymujemy taki kolorowy obraz obiektu. Jego czerwoność jest zgodna z przewidywaniami na temat tej klasy obiektów, w tym obszarze Pasa Kuipera.
Przedstawiono też kolor planetoidy w porównaniu z księżycem Plutona Charonem sfotografowanym przez New Horizons w 2015 roku.
Z pierwszej fotografii można już wysnuć pierwsze wnioski na temat topografii planetoidy. Nie widać głębokich kraterów uderzeniowych, wyróżniają się za to zróżnicowane jasnością obszary i znacznie jaśniejsza jest „szyja” łącząca dwa segmenty planetoidy.
Z wstępnej analizy widocznej z sondy krawędzi planetoidy (jej dolnego segmentu Ultima) można obliczyć różnice w topografii na 1 kilometr.
To dopiero wstępne obserwacje. Wraz z przyrostem otrzymanych danych i ich analizą przez naukowców na pewno poznamy więcej szczegółów.
Kolejna transmisja danych zaplanowana jest na noc z 2 na 3 stycznia. Zespół misji zaplanował kolejną konferencję 3 stycznia o godzinie 20.00. Wtedy możemy liczyć na jeszcze dokładniejsze zdjęcie planetoidy. W dalszej fazie misji sonda zacznie wysyłać wszystkie informacje zgromadzone podczas przelotu – będą one spływać na Ziemię przez około dwadzieścia miesięcy.
Harmonogram najbliższych wydarzeń związanych z sondą i szczegółowe informacje na temat misji są dostępne w artykule: Co już wiemy o Ultima Thule, a czego dowiemy się podczas przelotu sondy New Horizons?
Opracowanie: Rafał Grabiański
Źródło: NASA
Więcej informacji:
