Kosmiczny Teleskop Hubble'a wykonał serię zdjęć supernowej SN 2014J, która wybuchła z początkiem bieżącego roku w galaktyce M82. Znajduje się ona w odległości 11,5 miliona lat świetlnych i jest najbliższą Ziemi supernową, która pojawiła się w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci. Eksplozja została skatalogowana jako typ Ia. Uważa się, że za powstanie takiej supernowej odpowiedzialny jest układ podwójny składający się z białego karła i gwiazdy towarzyszącej wielkości zbliżonej do Słońca bądź większej lub też drugiego białego karła.
Supernowa została odkryta przy pomocy naziemnego teleskopu 21. stycznia 2014 roku. Zdjęcie Teleskopem Hubble'a wykonano 31. stycznia, czyli w dniu kiedy supernowa osiągała swoją szczytową jasność. Astronomowie liczą, że dzięki Hubble'owi uda się lepiej wyznaczyć odległość do supernowej. Dodatkowo obserwacje powinny pomóc w ustaleniu jakiego rodzaju obiekty brały udział w eksplozji, a czułość Teleskopu Hubble'a w zakresie ultrafioletowym pozwoli na zbadania środowiska wokół miejsca wybuchu oraz środowiska międzygwiazdowego galaktyki M82.
Ze względu na swoją charakterystyczną jasność maksymalną, supernowe typu Ia należą do jednych z lepszych obiektów, w oparciu o które można mierzyć odległości we Wszechświecie. To dzięki nim w 1998 roku dokonano odkrycia, że tempo rozszerzania się Wszechświata przyspiesza. Obecnie uważa się, że za przyspieszenie ekspansji odpowiedzialna jest tzw. ciemna energia.
Zdjęcie z 31 stycznia w zakresie widzialnym wykonano przy pomocy Wide Field Camera 3 zamontowanej na pokładzie Teleskopu Hubble'a i następnie nałożono na zdjęcie całej galaktyki wykonane w 2006 roku przy pomocy innego instrumentu Advanced Camera for Surveys.
Źródło: Hubert Siejkowski | ScienceDaily
Na zdjęciu: Mozaika zdjęć wykonanych przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a przedstawiająca supernową SN 2014J, która wybuchła w galaktyce M82. Odległość do supernowej wynosi około 11,5 miliona lat świetlnych i jest to najbliższa Ziemi supernowa typu Ia odkryta w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci.
Źródło: NASA/Goddard Space Flight Center
(Tekst ukazał się pierwotnie w Serwisie edukacyjnym PTA Orion, którego zasoby zostały włączone do portalu Urania)
