Celem kolejnej New Horizons jest zebranie nowych informacji na temat jednego z najciekawszych obiektów Pasa Kuipera - planetoidy 2014 MU69. Sonda ma do niej dotrzeć około stycznia 2019 roku. Wcześniej przeprowadzona zostanie kampania obserwacyjna, której celem ma być wychwycenie momentów przejścia tego obiektu na tle bardziej odległych gwiazd w czasie trzech mających miejsce w nadchodzących miesiącach zjawisk okultacyjnych.
Obserwowana z Ziemi 2014 MU69 minęła tę gwiazdy z prędkością około 24 kilometrów na godzinę (prędkość ta wynika z ruchu orbitalnego Ziemi, nie samej planetoidy!). Oznacza to, że samo zjawisko zakryciowe nie mogło trwać dłużej niż kilka sekund. Naukowcy wykorzystali jednak kamery, które rejestrowały podczas niego aż pięć klatek obrazu na sekundę. Z ich analizy wynika, że badany obiekt ma rozmiar z zakresu 20 do 30 kilometrów.
Co więcej - obserwacje te dowodzą, że badana planetoida nie jest nawet w przybliżeniu okrągła. Musi raczej być silnie wydłużona w jednej osi. Ale równie dobrze może to być też związana ze sobą grawitacyjnie para dwóch bardzo bliskich planetoid, bądź też kawałków planetoid, które albo stykają się ze sobą, albo też "tylko" nawzajem się okrążają.
Rozstrzygające ten problem obserwacje mogą być wykonane na przykład przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a. Dane zebrane przez niego w czerwcu i lipcu tego roku wskazują na to, że 2014 MU69 charakteryzują pewne wariacje w jasności. Były one lekko widoczne podczas pierwszych ujęć, później jednak zmiany te stały się już dużo wyraźniejsze. Wcześniejsze obserwacje Teleskopem Hubble'a wykazały w dodatku duży spadek jasności obiektu na kilku zdjęciach. Wszystkie te przesłanki wskazują na to, że być może faktycznie mamy do czynienia z planetoidą podwójną.
Czytaj więcej:
Źródło: skyandtelecope.com
Zdjęcie: jaki jest prawdziwy kształt planetoidy 2014 MU69, która krąży w odległości 43,3 jednostki astronomicznej od Słońca? Dane zebrane podczas naziemnych obserwacji zjawisk zakryciowych oraz za pośrednictwem Kosmicznego Teleskopu Hubble'a zdają się sugerować, że jest ona albo silnie wydłużona (wizualizacja po stronie lewej), albo też jest to obiekt podwójny (pokazany po prawej).
Źródło: NASA/JHU-APL/SwRI/Alex Parker