Przejdź do treści

Jak wyglądało lądowanie astronautów na Księżycu? Przebieg misji Apollo 11 (część 2.)

img

Podczas piątego dnia misji Apollo 11 przeprowadzono pierwsze w historii lądowanie człowieka na powierzchni Księżyca. Jak przebiegało lądowanie i co robili astronauci 20 lipca 1969 roku?

Astronauci misji Apollo 11: Neil Armstrong, Edwin Aldrin i Michaels Collins obudzili się piątego dnia misji, gdy ich statek kończył dziewiątą orbitę wokół Księżyca. Po szybkim śniadaniu Aldrin i Armstrong zaczęli przygotowywać lądownik Eagle i skafandry kosmiczne do późniejszych wydarzeń.

Specjalna strona Uranii poświęcona 50. rocznicy pierwszego lądowania na Księżycu

Podczas trzynastej orbity, gdy astronauci znajdowali się za Księżycem z punktu widzenia Ziemi, przeprowadzono odcumowanie lądownika. Od tego momentu Aldrin z Armstrongiem znajdowali się w lądowniku, a Collins obserwował ich z pokładu modułu serwisowego i dowodzenia.


Źródło: NASA.

Po odłączeniu lądownika Armstrong i Aldrin przystąpili do ostatnich przygotowań do lądowania. Podczas trzynastej orbity wokół Księżyca astronauci odpalili silnik DPS lądownika, aby zejść na ostatnią orbitę przed lądowaniem.

Podczas czternastej orbity rozpoczęto procedurę lądowania. Uruchomiony został kolejny raz silnik DPS – tym razem zainicjował on zniżanie się do powierzchni Księżyca. DPS działał początkowo z ciągiem 10%, później zwiększył ciąg do maksimum. Armstrong obserwował cele na powierzchni, wyliczając na podstawie tego, że lądownik dotknie powierzchni ponad 4 km dalej niż planowano.

W dalszej fazie Armstrong obrócił lądownik, by skierować widok z okien w stronę miejsca lądowania i aktywować radar wysokościowy. Astronauci po krótkim czasie zobaczyli pierwszy alarm na komputerze pokładowym (kod 1202). Byli tym zaskoczeni, sami nie doświadczyli tego podczas symulacji. Centrum kontroli misji wiedziało jednak, że ten i kolejne alarmy: 1202 i 1201 nie stanowią bezpośredniego zagrożenia, jeżeli nie występują za często. Oznaczały bowiem one nadmierne przeciążenie komputera, który umiał sobie z tym radzić.


Kompilacja lądowania misji Apollo 11. Połączony obraz z kamery pokładowej Aldrina i komunikacji z centrum kontroli misji w Houston. Źródło: Apollo Flight Journal.

Na wysokości około 5 km Armstrong przejął kontrolę nad sterowaniem lądownikiem od autopilota. Gdy lądownik znalazł się na wysokości niecałych 200 m Armstrong zmienił nieco orientację lądownika, celem wyminięcia gęstych głazów występujących w rejonie krateru West. Krótko po tym Aldrin zaraportował pojawienie się cienia lądownika na powierzchni.

O 15.17.40 czasu w Houston Aldrin zakomunikował Contact light, co oznaczało, że próbnik na jednej z nóg lądownika dotknął powierzchni Księżyca. Parę sekund później Eagle znalazł się bezpiecznie na powierzchni.

img
Jedno z pierwszych zdjęć okolic lądowania wykonanych przez astronautów. Źródło: NASA.

Po krótkiej komunikacji, związanej z procedurą wyłączenia i zabezpieczenia silnika DPS, Armstrong wypowiedział historyczne słowa: Houston, Tranquility Base here. The Eagle has landed.

Kilka minut po wylądowaniu Aldrin zaczął opisywać rodzaj podłoża, na jakim się znaleźli. Później załoga lądownika miała krótki odpoczynek, po którym zaczęły się przygotowania do pierwszego w historii ludzkości spaceru księżycowego. Astronauci musieli przygotować plecaki z systemami podtrzymywania życia, założyć skafandry i przygotować lądownik do dehermetyzacji.

W następnym artykule opiszemy jak przebiegał pierwszy spacer kosmiczny na powierzchni Księżyca.

Źródło: NASA

Więcej informacji:

 

Na zdjęciu: Moduł serwisowy i dowodzenia (CSM) widoczny z pokładu lądownika Eagle po oddokowaniu przed lądowaniem. Źródło: NASA.

Reklama