Za nami maksimum 66 Drakonidów. Obserwacje z ostatniej nocy sugerują, że przewidywane maksimum tego roju meteorów nie wystąpiło.
Ten nowy niewielki rój meteorowy zwrócił uwagę badaczy po opublikowaniu kilka tygodni temu prognoz dotyczących możliwej podwyższonej aktywności strumienia. Strumień ten, odkryty przez chorwacki zespół badaczy pod kierunkiem Damira Segona, przeanalizowany został dynamicznie przez Jeremiego Vaubaillona. Według przewidywań zawartych w publikacji, spodziewano się wzrostu aktywności wieczorem 2 grudnia 2016 roku o godzinie 21:30 UT oraz drugiego maksimum 3 grudnia 2016 roku o godzinie 7:00 UT. Radiant roju powinien znajdować się pomiędzy gwiazdozbiorami Smoka i Cefeusza, w granicach gwiazdozbioru Smoka, ale bardzo blisko gwiazdy Eta Cephei.
Meteory należące do roju są bardzo wolne, średnia prędkość geocentryczna dla zjawisk obserwowanych dotychczas metodami wideo to 18,2 km/s. Jest to rój bardzo słaby, wykrywany tylko w niektórych bazach orbit meteorowych. Maksimum corocznej aktywności wskazane przez badaczy chorwackich przypada 7 grudnia, a okres aktywności zawiera się pomiędzy 23 listopada, a 21 grudnia.
Z rojem powiązano planetoidę 2001XQ, wskazując ją jako możliwe ciało macierzyste roju. Próbując przewidzieć obecne maksimum, wymodelowano cząsteczki wyrzucone z obiektu 2001XQ (który mógł wykazywać w przeszłości aktywność kometarną) podczas wszystkich przejść przez peryhelium od roku 800 do roku 2100. Wyniki wskazują na bardzo częste przechodzenie naszej planety przez strumienie pochodzące od obiektu 2001XQ. Wymodelowane maksima przypadają co roku dla nieco różniących się momentów czasowych.
Na podstawie obserwacji z nocy 2/3 grudnia 2016 roku jest wysoce prawdopodobne, że przewidywane maksimum nie wystąpiło. Obserwacje wizualne wykonane przez obserwatorów niemieckich wskazują na brak jakiejkolwiek aktywności ze strony roju w godzinach 19:55 do 22:30 UT. Brakuje informacji na temat aktywności podczas drugiego maksimum z godziny 7:00 UT.
Ten nowy niewielki rój meteorowy zwrócił uwagę badaczy po opublikowaniu kilka tygodni temu prognoz dotyczących możliwej podwyższonej aktywności strumienia. Strumień ten, odkryty przez chorwacki zespół badaczy pod kierunkiem Damira Segona, przeanalizowany został dynamicznie przez Jeremiego Vaubaillona. Według przewidywań zawartych w publikacji, spodziewano się wzrostu aktywności wieczorem 2 grudnia 2016 roku o godzinie 21:30 UT oraz drugiego maksimum 3 grudnia 2016 roku o godzinie 7:00 UT. Radiant roju powinien znajdować się pomiędzy gwiazdozbiorami Smoka i Cefeusza, w granicach gwiazdozbioru Smoka, ale bardzo blisko gwiazdy Eta Cephei.
Meteory należące do roju są bardzo wolne, średnia prędkość geocentryczna dla zjawisk obserwowanych dotychczas metodami wideo to 18,2 km/s. Jest to rój bardzo słaby, wykrywany tylko w niektórych bazach orbit meteorowych. Maksimum corocznej aktywności wskazane przez badaczy chorwackich przypada 7 grudnia, a okres aktywności zawiera się pomiędzy 23 listopada, a 21 grudnia.
Z rojem powiązano planetoidę 2001XQ, wskazując ją jako możliwe ciało macierzyste roju. Próbując przewidzieć obecne maksimum, wymodelowano cząsteczki wyrzucone z obiektu 2001XQ (który mógł wykazywać w przeszłości aktywność kometarną) podczas wszystkich przejść przez peryhelium od roku 800 do roku 2100. Wyniki wskazują na bardzo częste przechodzenie naszej planety przez strumienie pochodzące od obiektu 2001XQ. Wymodelowane maksima przypadają co roku dla nieco różniących się momentów czasowych.
Na podstawie obserwacji z nocy 2/3 grudnia 2016 roku jest wysoce prawdopodobne, że przewidywane maksimum nie wystąpiło. Obserwacje wizualne wykonane przez obserwatorów niemieckich wskazują na brak jakiejkolwiek aktywności ze strony roju w godzinach 19:55 do 22:30 UT. Brakuje informacji na temat aktywności podczas drugiego maksimum z godziny 7:00 UT.
