Maser G107 to jedyny obiekt, dla którego odkryto wyraźne zależności pomiędzy emisjami występującymi w dwóch rodzajach maserów: związanych z wodą i z metanolem.
Grupa astronomów z Centrum Astronomii UMK zaobserwowała nieznane dotąd zjawisko naprzemiennej emisji fal radiowych przez cząsteczki metanolu i pary wodnej wokół młodej gwiazdy. Odkrycia dokonano przy użyciu największego polskiego radioteleskopu (RT4) w obserwatorium w Piwnicach koło Torunia, grupą badawczą kierował prof. dr hab. Marian Szymczak.
Obserwowane źródło nosi oznaczenie G107.298+5.639, w skrócie G107. Jest maserem o bardzo zaskakujących właściwościach.
Czytaj więcej:
Źródło: UMK
Na ilustracji: Zmienność natężenia emisji maserów metanolowego i wodnego (pary wodnej) w czasie (oś pionowa) z rozróżnieniem prędkości radialnych świecących obłoków (oś pozioma). Oś czasu prezentuje datę obserwacji liczoną jako numer dnia począwszy od 17.11.1858 (tzw. Zmodyfikowany Dzień Juliański - MJD). Oś prędkości radialnej umożliwia prezentację obłoków, w których świecą masery, a które poruszają się względem nas z różnymi prędkościami. Kolorowe belki nad ramką widma odpowiadają jasności emisji. Kolory "ciepłe" od zielonego do czerwonego reprezentują natężenie świecenia metanolu (zielony - najsłabsze, czerwony - najsilniejsze). Kolory "zimne" od fioletowego do ciemno niebieskiego analogicznie odpowiadają świeceniu wody. Czarne i czerwone kreski przy lewej i prawej krawędzi widma oznaczają daty wykonania obserwacji odpowiednio metanolu i wody. Przykładowo widać, że obserwacje masera wodnego rozpoczęły się po dniu MJD 57200.Źródło: Centrum Astronomii UMK.
