Pozostałości po spektakularnej supernowej, która zrewolucjonizowała nasze rozumienie tego, w jaki sposób gwiazdy kończą swoje życie, zostały w końcu dostrzeżone przez astronomów z Uniwersytetu w Cardiff.
Naukowcy twierdzą, że znaleźli lokalizację gwiazdy neutronowej, która pozostała po tym, gdy masywna gwiazda zakończyła swoje życie w gigantycznej eksplozji, prowadzącej do słynnej supernowej, znanej jako Supernowa 1987A.
Przez ponad 30 lat astronomowie nie byli w stanie zlokalizować gwiazdy neutronowej, ponieważ została ona ukryta za grubą chmurą kosmicznego pyłu.
Korzystając z anten ALMA, zespół znalazł konkretną chmurę pyłu, jaśniejszą niż jej otoczenie, która pasuje do spodziewanej lokalizacji gwiazdy neutronowej.
Główny autor badania opublikowanego w „The Astrophysical Journal”, dr Phil Cigan z Cardiff University’s School of Physics and Astronomy, powiedział: Po raz pierwszy możemy stwierdzić, że w tym obłoku, wewnątrz pozostałości po supernowej, znajduje się gwiazda neutronowa. Jej światło zostało zasłonięte bardzo gęstym obłokiem pyłu, bezpośrednio blokującym światło gwiazdy neutronowej na wielu długościach fal.
Dr Mikako Matsuura, inny wiodący członek zespołu badawczego, dodał: Chociaż światło gwiazdy neutronowej jest pochłaniane przez otaczający ją obłok pyłu, to z kolei powoduje, że świeci on w promieniowaniu poniżej milimetra, co możemy obserwować za pomocą niezwykle czułych teleskopów ALMA.
Wspominana supernowa została odkryta w 1987 roku w sąsiedniej galaktyce, Wielkim Obłoku Magellana, oddalonym od nas o zaledwie 160 000 lat świetlnych.
Była to najbliższa nam eksplozja supernowej obserwowana od ponad 400 lat, a od czasu jej odkrycia fascynuje astronomów, którym została dostarczona idealna okazja do zbadania faz przed, w trakcie i po śmierci gwiazdy.
Eksplozja supernowej, do której doszło pod koniec życia gwiazdy, doprowadziła do powstania ogromnej ilości gazu o temperaturze ponad miliona stopni. Gdy gaz zaczął się szybko schładzać poniżej temperatury 0 stopni Celsjusza, część przeobraziła się w kurz.
Od dłuższego czasu ten gęsty obłok był podawany jako wyjaśnienie faktu, że nie zaobserwowano brakującej gwiazdy neutronowej, ale wielu astronomów sceptycznie podchodziło do tego i zaczęło kwestionować, czy w ogóle rozumieją życie gwiazd.
Nasze nowe odkrycie umożliwia astronomom lepsze zrozumienie tego, w jaki sposób masywne gwiazdy kończą swoje życie, pozostawiając po sobie wyjątkowo gęste gwiazdy neutronowe – kontynuował dr Matsuura.
Opracowanie:
Agnieszka Nowak
Więcej:
Scientists find evidence of missing neutron star
High Angular Resolution ALMA Images of Dust and Molecules in the SN 1987A Ejecta
Źródło: Cardiff University.
