Gwiazda Barnarda z gwiazdozbioru Wężownika jest jedną z najbliższych gwiazd, oddaloną zaledwie o 6 lat świetlnych od Słońca.
Analizując stare dane astronomowie amerykańscy odkryli nagłe pojaśnienie tej gwiazdy, co jest o tyle zaskakujące, że jako stary, czerwony karzeł nie powinna ona dawać żadnych znaków powracania do życia.
Czerwone karły są mniejsze, chłodniejsze i słabsze niż Słońce. Gdy są jeszcze młode prędkość ich rotacji jest na tyle duża, że może generować silne pole magnetyczne. To właśnie ono powoduje rozbłyski. Gwiazda może wówczas podwoić swoją dotychczasową jasność w kilka sekund.
Z wiekiem karły zwalniają. Gwiazda Barnarda jest bardzo stara – liczy sobie około 12 miliardów lat czyli ponad dwa razy więcej niż Słońce. Wykazuje bardzo małe, periodyczne zmiany jasności, co oznacza, że rotuje bardzo wolno, jeden obrót zajmuje jej 130 dni, a to nie powinno powodować żadnych silnych rozbłysków.
Na podstawie danych z 1998, które pokazują linie emisyjne w widmie gwiady, wyliczono, że rozbłysk trwał około godziny, a jego temperatura wynosiła ok 8000K. Odkrycie to wydaje się potwierdzać, że wszystkie trzy najbliższe Słońcu karły : Proxima Centauri (4.28 lat świetlnych), Gwiazda Barnarda i Wolf359 (7.8 lat świetlnych) są gwiazdami rozbłyskowymi. Proxima Centauri i Wolf359 są gwiazdami dość aktywnymi, a ich rozbłyski zarejestrowano ponad pół wieku temu.
Naukowcy zachęcają amatorów do obserwowania Gwiazdy Barnarda. Jej jasność 9.55 mag pozwala na dość łatwy monitoring zmian i ewentualne odkrycie nowych błysków.
Źródło: Astronomy.com | Karolina Wojtkowska
Na zdjęciu: Rozbłysk gwiazdy podobnej do Gwiazdy Barnarda - GJ3685A
(Tekst ukazał się pierwotnie w serwisie Orion, którego zasoby zostały włączone do portalu Urania)
