Pod koniec października NASA otrzymała ostatnie bity danych od sondy New Horizons, zebranych podczas ubiegłorocznego przelotu w pobliżu Plutona.
W lipcu 2015 roku amerykańska sonda New Horizons przeleciała w pobliżu Plutona, jako pierwszy statek badawczy wysłany przez człowieka do zbadania tej planety karłowatej. Przelot nastąpił z dużą prędkością i w związku z tym zadaniem sondy było zebrać jak najwięcej danych w krótkim czasie, nie kłopocząc się ich natychmiastowym przekazywaniem na Ziemię.
Sonda rejestrowała 100 razy więcej danych niż byłaby w stanie przesyłać do naziemnych stacji nasłuchowych. W związku z tym najpierw wysyłała dane najważniejsze, a dopiero później powoli naukowcy ściągali kolejne pakiety zdjęć i danych naukowych. Przekazywanie reszty danych rozpoczęło się we wrześniu 2015 r. i potrwało ponad rok, bowiem dopiero 25 października 2016 r. NASA otrzymała ostatni zestaw danych od sondy New Horizons. Zestaw ten obejmował sekwencję obserwacji Plutona i Charona wykonanych instrumentem Ralph/LEISA.
Sygnał odebrała jedna z anten Deep Space Network w Canberze w Australii i następnie przekazano je do Johns Hopkins Applied Physics Laboratory (APL) w Laurel (Maryland, USA). W chwili wysłania wspomnianego zestawu danych, sonda New Horizons była pięć godzin i osiem minut świetlnych od Ziemi, co przekłada się na dystans około 5 miliardów kilometrów. Sumarycznie przez kilkanaście miesięcy naukowcy otrzymali 50 gigabitów danych o Plutonie i jego księżycach.
Po zweryfikowaniu poprawności danych, zespół kontroli misji wyda sondzie polecenie wyczyszczenia zapisów, aby zwolnić miejsce dla nowych danych, które będą zbierane w ramach Kuiper Belt Extended Mission (KEM), czyli rozszerzonej fazie misji New Horizons. Badacze chcą dokonać obserwacji obiektów z pasa Kuipera, w tym 1 stycznia 2019 roku sonda ma przelecieć koło obiektu oznaczonego jako 2014 MU69.
W lipcu 2015 roku amerykańska sonda New Horizons przeleciała w pobliżu Plutona, jako pierwszy statek badawczy wysłany przez człowieka do zbadania tej planety karłowatej. Przelot nastąpił z dużą prędkością i w związku z tym zadaniem sondy było zebrać jak najwięcej danych w krótkim czasie, nie kłopocząc się ich natychmiastowym przekazywaniem na Ziemię.
Sonda rejestrowała 100 razy więcej danych niż byłaby w stanie przesyłać do naziemnych stacji nasłuchowych. W związku z tym najpierw wysyłała dane najważniejsze, a dopiero później powoli naukowcy ściągali kolejne pakiety zdjęć i danych naukowych. Przekazywanie reszty danych rozpoczęło się we wrześniu 2015 r. i potrwało ponad rok, bowiem dopiero 25 października 2016 r. NASA otrzymała ostatni zestaw danych od sondy New Horizons. Zestaw ten obejmował sekwencję obserwacji Plutona i Charona wykonanych instrumentem Ralph/LEISA.
Sygnał odebrała jedna z anten Deep Space Network w Canberze w Australii i następnie przekazano je do Johns Hopkins Applied Physics Laboratory (APL) w Laurel (Maryland, USA). W chwili wysłania wspomnianego zestawu danych, sonda New Horizons była pięć godzin i osiem minut świetlnych od Ziemi, co przekłada się na dystans około 5 miliardów kilometrów. Sumarycznie przez kilkanaście miesięcy naukowcy otrzymali 50 gigabitów danych o Plutonie i jego księżycach.
Po zweryfikowaniu poprawności danych, zespół kontroli misji wyda sondzie polecenie wyczyszczenia zapisów, aby zwolnić miejsce dla nowych danych, które będą zbierane w ramach Kuiper Belt Extended Mission (KEM), czyli rozszerzonej fazie misji New Horizons. Badacze chcą dokonać obserwacji obiektów z pasa Kuipera, w tym 1 stycznia 2019 roku sonda ma przelecieć koło obiektu oznaczonego jako 2014 MU69.
Więcej informacji:
Źródło: NASA
Na zdjęciu:
Artystyczna wizja sondy New Horizons transmitującej dane na Ziemię. Źródło: NASA/JHUAPL/SwRI.
