W okresach osłabionej intensywności wiatru słonecznego jonosfera Wenus rozciąga się niczym ogon komety – takie są wyniki obserwacji przeprowadzonych za pomocą sondy Venus Express należącej do Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA).
Jonosfera jest obszarem naładowanego elektrycznie gazu wysoko ponad właściwą warstwą atmosfery planety. W przypadku planet takich jak Ziemia, które mają silne pole magnetyczne, kształt jonosfery jest względnie stabilny przy różnym nasileniu wiatru słonecznego. Jednak Wenus nie ma własnego, generowanego wewnętrznie, pola magnetycznego i kształt jej jonosfery w znacznym stopniu zależy od wiatru słonecznego.
Niedawno opublikowano analizy wyników obserwacji przeprowadzonych przez Venus Express w sierpniu 2010 r. (kierownik grupy badawczej: Yong Wei z Max Planck Institute for Solar System Research w Niemczech). Wtedy to amerykańska sonda Stereo-B zmierzyła wyjątkowo niską gęstość wiatru słonecznego, 0,1 cząstki na cm3 wobec normalnej wartości 50 razy większej. Okres spadku aktywności wiatru słonecznego potrwał 18 godzin.
Gdy obniżony strumień wiatru słonecznego dotarł do Wenus, sonda Venus Express już po 30-60 minutach odnotowała zmiany kształtu jonosfery, która zaczęła się wydłużać po stronie przeciwnej od kierunku napływania wiatru słonecznego, czyli podobnie jak to się dzieje z jonowym warkoczem komety. W ciągu dwóch dni jonosfera rozciągnęła się na odległość dwóch promieni Wenus.
Źródło: Autor: Krzysztof Czart | ESA
Na ilustracji: Rysunki przedstawiają zachowanie jonosfery Wenus przy normalnej i osłabionej intensywności wiatru słonecznego, podczas obserwacji dokonanych przez sondę Venus Express w sierpniu 2010 r. Żółte linie odwzorowują linie słonecznego pola magnetycznego oddziałującego z jonosferą. Źródło: ESA/Wei et al. (2012).
(Tekst ukazał się pierwotnie w serwisie Orion, którego zasoby zostały włączone do portalu Urania)
