Planetoida „Zosiakaczmarek” na Olimpiadzie Astronomicznej

W Planetarium Śląskim zakończyły się zawody finałowe 60. Olimpiady Astronomicznej. Przedstawiamy wyniki i piszemy o specjalnej nagrodzie dla zwyciężczyni, której imię ma znaleźć się wśród kosmicznych obiektów zwanych planetoidami lub asteroidami.

W jak zawsze gościnnym Planetarium Śląskim w Chorzowie zakończyły się zawody III etapu jubileuszowej 60. Olimpiady Astronomicznej. Uczestnicy mieli do rozwiązania 6 zadań, m.in. zadanie polegające na analizie danych fotometrycznych gromady otwartej, a także wymagające znajomości nieba obserwowanego z południowej półkuli … Marsa. Wzorami Szczególnej Teorii Względności trzeba było z kolei posłużyć się rozwiązując kolejne zadanie, nawiązujące do niedawnego odkrycia fal grawitacyjnych. Niestety trzeci rok z rzędu zabrakło bezchmurnej pogody i nie można było przystąpić do zadania obserwacyjnego. Po raz trzeci z rzędu miejsce na „pudle” zdobyła też Zofia Kaczmarek z Torunia, która po drugim miejscu i pierwszym miejscu w latach ubiegłych, zwyciężyła ponownie uzyskując rekordową ilość 29 z 30 możliwych punktów. Najstarsi jurorzy Olimpiady nie pamiętają takiego wyniku!

Zadania w opinii uczestników były ciekawe, a poziom zawodów był wyjątkowo wysoki. Aż 9 uczestników zawodów uzyskało tytuł laureata Olimpiady, a wszyscy przekroczyli z nawiązką limit uprawniający do uzyskania tytułu Finalisty Olimpiady.

"Urania" była jednym z głównych fundatorów nagród, obok m.in. Polskiego Towarzystwa Astronomicznego, Centrum Astronomicznego im. M. Kopernika PAN, firmy Delta Optical, Copernicus Center Press i Klubu Almukantarat. Realizacja Olimpiady jest możliwa dzięki wsparciu od Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu (olimpiada krajowa) oraz Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (udział polskiej reprezentacji w zawodach międzynarodowych). Najbardziej niezwykłą i całkowicie prywatną nagrodę dla zwyciężczyni Olimpiady przyznali dwaj odkrywcy licznych planetoid oraz Komety Polonia Michał Kusiak i Michał Żołnowski. Tuzin odkrytych przez nich planetoid uzyskało wystarczająco precyzyjne efemerydy, by w każdej chwili można było odnaleźć je na niebie i tym samym uzyskały numer katalogowy, a odkrywcy uzyskali prawo nadania jej nazwy własnej! Zgodnie z deklaracją obydwu Michałów-odkrywców, tą nazwą ma być „imię i nazwisko zwycięzcy jubileuszowej, 60. Olimpiady". Deklarację tę zgromadzeni pod kopułą Planetarium Śląskiego przyjęli długą, bardzo długą owacją!

I tylko starego, analogowego projektora Planetarium Śląskiego żal. Jak wspominał najstarszy doświadczeniem uczestnik, organizator i opiekun Olimpiady, Marek Szczepański, to ten rzutnik tworzy m.in. magię tego miejsca. Ma wkrótce ustąpić miejsca cyfrowym projektorom 4K, potem pewnie 8K, 16K, 32K itd. Oby dla naszego ukochanego i magicznego, analogowego  staruszka znalazła się choć jakaś mała kopułka gdzie można będzie odpalić jego cudowne niebo, jak na oscarowym La La Land w Griffith Observatory. Póki zapasu żarówek wystarczy… A potem? Potem będą żarówki ledowe, a stare projektory wrócą do łask jak czarne, analogowe, winylowe płyty… Za poczwórną cenę!

Autor: Maciej Mikołajewski