Przejdź do treści

Podróże w czasie: matematycznie możliwe!

podróż w czasie

Na długo przed tym, jak Albert Einstein zaproponował swą słynną teorię opisującą czas jako względny, ludzkość na różne sposoby wyobrażała sobie możliwość podróżowania w czasie. Literatura science-fiction często mówi o podróżnikach w czasie. Teraz dwaj fizycy sugerują, że wehikuł czasu można faktycznie zbudować.

Ludzie przywykli do tego, by o takich podróżach myśleć wyłącznie w kategoriach fikcji. Jednak zdaniem Bena Tippetta, matematyka z University of British Columbia w Vancouver, z matematycznego punktu widzenia są one jak najbardziej możliwe. Tippet we współpracy z astrofizykiem Davidem Tsangiem opracował nowy model matematyczny oparty na Ogólnej Teorii Względności Einsteina. Wynika z niego, że istnieje swego rodzaju ruch odnoszący się do pojęcia przemieszczania się w przód i do tyłu w czasie i przestrzeni, możliwy do zaobserwowania i zinterpretowania przez obserwatora zewnętrznego.

Artykuł na ten temat ukazał się w czasopiśmie Classical and Quantum Gravity”. Zjawisko to doczekało się już nawet własnej nazwy: TARDIS (to skrót od Traversable Acausal Retrograde Domain in Space-time). Fizycy twierdzą też, że jego praktyczne wykorzystanie jest – przynajmniej obecnie – niemożliwe.

Tippett wyjaśnia, że jego model maszyny czasu wykorzystuje zakrzywioną czasoprzestrzeń, dzięki której czas może zaginać się po pewnej trajektorii różnej od linii prostej. Powstaje krąg, który zabiera nas wstecz w czasie. W tym modelu czas zakrzywia się wokół obiektów o bardzo dużych masach, podobnie jak wymiary przestrzenne. TARDIS to zatem rodzaj bąbla w czasoprzestrzeni, w którym dodatkowo obowiązują prędkości większe od prędkości światła. To pudło, które podróżuje „do przodu”, a następnie „do tyłu” w czasie wzdłuż kołowej ścieżki przez czasoprzestrzeń – pisze Tippett w artykule. Niestety – a może na szczęście – nie jest możliwe zbudowanie tego wehikułu czasu. Przede wszystkim do zbudowania takiego „bąbla” potrzebowalibyśmy bardzo egzotycznej materii zakrzywiającej czasoprzestrzeń. Takiego rodzaju materiału jeszcze jednak nie odkryliśmy. Nie wiemy nawet, czy może on istnieć.

Na koniec warto dodać, że nie jest to pierwszy naukowy i recenzowany artykuł sugerujący, że podróżowanie w czasie jest możliwe. Przemawia za tym szereg innych doświadczeń i wyliczeń, w tym eksperymenty polegające na stymulacji fotonów. Inna teoria bada potencjalne cząstki czasu. Niektórzy teoretycy mimo to nadal uważają, że wehikuł czasu nigdy nie powstanie. Jednym z przemawiających za tym argumentów jest to, że czas i energia wiążą się ze sobą w bardzo subtelny sposób. Jeszcze inni sugerują, że podróże w czasie „do przodu” nie będą działać, ponieważ nie ma nigdy „zawczasu” żadnej istniejącej przyszłości, do której moglibyśmy udać się z teraźniejszości.

 

Czytaj więcej:

Opracowanie: Elżbieta Kuligowska

Źródło: Phys.org, sciencealert.com

Grafika: Sciencealert.com

Reklama