Przejdź do treści

Słowo o Charonie

 Źródło : MIT/NASA

Astronomowie z MIT i Williams College donoszą, że Charon, największy księżyc Plutona nie posiada żadnej znaczącej atmosfery. Jeśli jednak jakaś istnieje – jej gęstość nie może być większa niż jedna milionowa gęstości atmosfery ziemskiej.

Latem ubiegłego roku naukowcy zdołali zaobserwować prawie minutowe przejście satelity przed tarczą gwiazdy C313.2 dzięki czemu wykluczyli istnienie atmosfery oraz dokonali niezwykle dokładnych pomiarów obiektu. Promień satelity to 606 ± 8 km, a błąd pomiaru spowodowany jest lokalnymi nierównościami gruntu i prawdopodobnie niesferycznym kształtem księżyca. Jego gęstość jest mniej więcej 1/3 gęstości Ziemi, co potwierdza podejrzenie o skalisto-lodowej strukturze Charona.

Mniej więcej o połowę mniejszy od swej planety Charon tworzy z nią bardzo unikalną parę w naszym Układzie Słonecznym. Brak widocznej atmosfery nie jest zgodne z tezą jakoby Pluton i Charon uformowały się ze stygnącego i kondensującego się gazu i pyłu międzyplanetarnego. Bardziej prawdopodobne jest to, że satelita powstał w wyniku zderzenia jakiegoś ciała niebieskiego z proto-Plutonem, co bardzo przypomina jedną z teorii o powstaniu naszej rodzimej pary Ziemia-Księżyc.

Grupa MIT-Williams zapowiada szersze użycie swojej metody zakryciowej w celu poszukiwań atmosfer wokół obiektów pasa Kuipera o rozmiarach zbliżonych do Plutona.

 

Źródło: NASA | Karolina Wojtkowska

Na zdjęciu: MIT/NASA

(Tekst ukazał się pierwotnie w serwisie Orion, którego zasoby zostały włączone do portalu Urania)

Reklama