Przejdź do treści

Smartskop - włącz i podziwiaj niebo lub rób obserwacje naukowe

Na ilustracji wizja artystyczna egzoplanety Kepler-167e krążącej po orbicie o okresie 2,9 lat wokół słabej gwiazdy typu widmowego K o jasności obserwowanej zaledwie V~12,4m. Jej tranzyt był obserwowany w dn. 18-20 listopada 2021r. przez astroamatorów na całej Ziemi w ramach kampanii obserwacyjnej Unistellar. Dla porównania pokazano również Ziemię. Źródło: NASA Exoplanet Exploration

W ostatnich latach pojawiły się w pełni zautomatyzowane teleskopy cyfrowe (zwane również smartskopami) takie jak np. eVscope 2 lub eQuinox, które mogą zrewolucjonizować amatorskie obserwacje nieba. Są to normalne teleskopy optyczne w pełni kontrolowane z aplikacji na smartfonie lub tablecie. Wybór ciała niebieskiego do podziwiania lub wczytanie parametrów naukowej kampanii obserwacyjnej odbywa się jednym kliknięciem. Zdjęcia zrobione podczas obserwacji naukowych takich jak np. tranzyty egzoplanet, zakrycia gwiazd przez asteroidy, astrometria niebezpiecznych dla Ziemi asteriod można przesłać na serwer, gdzie zajmą się nimi zawodowi astronomowie. Dzięki wymianie elementu zbierającego światło z ludzkiego oka na kolorową matrycę CMOS, możliwe jest dostrzeżenie ciał niebieskich nawet 100 razy słabszych niż to wynika z zasięgu obserwacji wizualnych - nawet w zanieczyszczonych światłem miastach. Jest to świetny sprzęt do oglądania nieba – wreszcie mgławice można zobaczyć w kolorze.


1. Teleskopy cyfrowe eVscope 2 i eQuinox

Smart-skop (skrót od: smartfon + teleskop), czyli teleskop cyfrowy jest zwykłym teleskopem optycznym z napędem na obie osie montażu i pełną kontrolą wyłącznie za pomocą aplikacji na smartfonie lub tablecie.

Takimi przykładami są teleskopy cyfrowe firmy Unistellar eVscope 2 i eQuinox pokazane na rys.1. Oba teleskopy posiadają zwierciadło główne o identycznych parametrach (średnica 11,4 cm / ogniskowa 450 mm). Umieszczone są na montażach azymutalnych z napędem na obie osie.

Elementem zbierającym światło w teleskopach eVscope 2 i eQuinox są kolorowe matryce CMOS firmy Sony odpowiednio IMX347LQR (typ 1/1,8”) i IMX224LQR (typ 1/3”) znajdujące się w pobliżu ogniska głównego zwierciadła (nie ma możliwości zamontowania okularu optycznego). Obrazy zarejestrowane przez te matryce można obejrzeć na ekranach smartfonów lub tabletów. Jednocześnie można podłączyć po Wi-Fi nawet 10 smartfonów do jednego smartskopu. Wyjątkowo tylko eVscope 2 posiada okular cyfrowy firmy Nikon.

 

Teleskopy cyfrowe („smartskopy”) eVscope 2 i eQuinox umożliwiają obserwacje ciał niebieskich nawet ~100 razy słabszych (~5m) w porównaniu do obserwacji wizualnych. Trick polega na użyciu jako „rejestratora fotonów” kolorowej matrycy CMOS zamiast gołego oka. Źródło: UnistellarRys.1. Teleskopy cyfrowe („smartskopy”) eVscope 2 i eQuinox umożliwiają obserwacje ciał niebieskich nawet ~100 razy słabszych (~5m) w porównaniu do obserwacji wizualnych. Trick polega na użyciu jako „rejestratora fotonów” kolorowej matrycy CMOS zamiast gołego oka. Źródło: Unistellar

W smart-skopach eVscope 2 i eQuinox są zaimplementowane następujące bardzo użyteczne technologie:
    • Tryb „ulepszonej wizji” (ang. enhanced vision mode) pozwala na obserwację nawet ~100 słabszych obiektów niż wizualnie za pomocą zwykłego teleskopu o porównywalnej aperturze. Oznacza to, że są możliwe obserwacje obiektów słabszych aż o ~5m. To jest tak jakbyśmy, zamiast przez smartskop o aperturze ~10 cm, patrzyli gołym okiem przez teleskop o średnicy zwierciadła ~1 metr! To oszacowanie wykonano w centrum miasta San Francisco (patrz: 100 times more powerful than a standard telescope? Really?), gdzie w zenicie widać gołym okiem gwiazdy o jasności mniejszej niż ~2m, a dzięki omawianym smartskopom można zobaczyć gwiazdy ~15,8m. Natomiast z obliczeń za pomocą kalkulatora ScopyCity otrzymujemy podczas obserwacji wizualnych graniczny zasięg ~10,9m dla teleskopu o aperturze 11,4 cm. Stąd bierze się różnica zasięgu ~5m. Pod ciemnym niebem maksymalny zasięg powiększa się nawet do ~18m.
      Tryb „ulepszonej wizji” jest opatentowaną technologią, która pozwala na obserwacje słabych obiektów dzięki akumulacji na bieżąco światła od ciał niebieskich. Ostatecznie mgławice, galaktyki, komety stają się szczegółowo widoczne w kolorze. Po skierowaniu smartskopu na obiekt - staje się on widoczny w czasie od kilku do kilkudziesięciu sekund Zależy to od warunków obserwacyjnych, które determinuje np. pogoda, fazy Księżyca, zanieczyszczenie światłem. Natomiast podczas obserwacji wizualnych w okularze teleskopu nie widać mgławic w kolorach.
    • Automatyczna detekcja pola widzenia (ang. autonomous field detection) umożliwia szybkie rozpoznanie gwiazd w polu widzenia poprzez porównanie obrazu z bazą danych liczącą dziesiątki milionów współrzędnych gwiazd. Umożliwia dokładne podążanie za ruchem dziennym sfery niebieskiej oraz trafienie według współrzędnych w pozycję na niebie. System automatycznej detekcji pola widzenia może również informować o tym na jaki obiekt patrzymy i co o nim wiemy (np. odległość do Ziemi).
    • Inteligentna redukcja zanieczyszczenia światłem (ang. smart light pollution reduction) umożliwia cieszenie się astronomią nawet w centrum miasta. Zanieczyszczenie światłem sprawia, że ciała niebieskie są niewidoczne gołym okiem podczas obserwacji tradycyjnymi teleskopami, ponieważ ludzki mózg nie potrafi tego wyfiltrować. W prezentowanych tutaj smartskopach znajduje się oprogramowanie, które szybko identyfikuje światło tła, automatycznie filtruje, usuwa i generuje zdjęcie o najlepszej możliwej jakości. Oprogramowanie poprawia kontrast zdjęcia oraz jego barwy bez względu na poziom zaświetlenia nieba spowodowanego oświetleniem miejskim lub światłem Księżyca. 

Porównanie smartskopów eVscope2 ◄► eQuinox:
    • Teleskop: zwierciadlany (reflektor) o średnicy zwierciadła 4,5 cala (11,4 cm) o ogniskowej 450mm (F/4)
    • Długość tuby: 65cm
    • Powiększenie „optyczne”: 50x
    • Powiększenie cyfrowe: do 400x (zalecane maksymalne do 150x)
    • Maksymalny zasięg: do ~16m pod miejskim niebem lub do ~18m pod ciemnym niebem
    • Pole widzenia: 34’x47’ ◄► 27’x37’
    • Rozdzielczość: 1,33” ◄► 1,72”
    • Okular : jest ◄► brak
    • Wielkość obrazu w trybie ulepszonej wizji (ang. enhanced vision mode): 7,7 Mpx ◄► 4,9 Mpx
    • Kolorowa matryca CMOS Sony: IMX347LQR 2688x1520 pikseli (2,9x2,9μm) ◄► IMX224LQR 1280x960 pikseli      (3,75x3,75μm)
    • Oprogramowanie: Unistellar app
    • Smartfon/tablet z systemem operacyjnym Android >= 7, iOS >=12, GPS, Wi-Fi
    • Pojemność pamięci stałej smartskopu: 64 GB
    • Połączenie teleskop ↔ smartfon lub tablet : Wi-Fi (do 10 połączeń jednocześnie)
    • Montaż: azymutalny z napędem na obie osie + statyw aluminiowy
    • Czas pracy akumulatora: 10 godz. ◄► 12 godz.
    • Plecak: jest ◄► brak (sprzedawany oddzielnie)
    • Waga: 9 kg z plecakiem

 

Schemat teleskopu cyfrowego eVscope2/eQuinox. Oprac. na podstawie materiałów firmy UnistellarRys.2. Schemat teleskopu cyfrowego eVscope2/eQuinox. Oprac. na podstawie materiałów firmy Unistellar

Do obsługi teleskopów cyfrowych eVscope 2 / eQuinox wykorzystuje się specjalną aplikację „Unistellar App”, którą można zainstalować na smartfonach lub tabletach z systemami operacyjnymi Android >=7 i iOS >=12. Nie są wspierane systemy operacyjne FireOS i Huawei Harmony OS. Również aplikacja nie jest dostępna dla komputerów PC i MAC.

Jest to sprzęt gotowy do niemal natychmiastowego użycia po zainstalowania Unistellar App na smartfonie lub tablecie. W aplikacji „Unistellar App” musi być włączona geolokalizacja (GPS) oraz sieć bezprzewodowa Wi-Fi.

Instrukcja użytkownika jest dostępna na stronie producenta w wersji wideo oraz PDF. Wersja pełna w formacie PDF jest w j. angielskim, francuskim, niemieckim hiszpańskim i japońskim, i liczy 40 stron, a skrócona to tylko 2 strony – 6 punktów.

Przed obserwacjami należy tylko wyczyścić pamięć „komputera pokładowego” (64 GB) po poprzedniej sesji obserwacyjnej, naładować akumulator, wypoziomować statyw, wychłodzić teleskop, czasami wykonać kolimację teleskopu i ustawić jego ostrość za pomocą maski Bahtionowa.


2. Nauka obywatelska z użyciem smartskopów eVscope 2 i eQuinox

Aktualnie jest zarejestrowanych około 5 tysięcy teleskopów Unistellar, a ich listę można znaleźć na specjalnej mapie z globalną siecią obserwatorów Unistellar. W szczególności w Polsce jest 6 użytkowników tych teleskopów (mapka na rys.4).

Sieć firmy Unistellar jest globalną społecznością miłośników astronomii, w której niektórzy wykorzystują swoje teleskopy cyfrowe w projektach związanych z nauką obywatelską (ang. citizen science). Jest to możliwe dzięki partnerstwu naukowemu SETI. Ostatnio również AAVSO rozpoczęło współpracę z Unistellar w zakresie obserwacji tranzytów egzoplanet.

Na portalu Unistellar są koordynowane następujące rodzaje astronomicznych kampanii obserwacyjnych:
    • Tranzyty egzoplanet – obserwuje się na Ziemi, gdy planety spoza Układu Słonecznego przechodzą na tle swoich gwiazd macierzystych, powodując spadek jasności całego układu (rys.4 - przykład tranzytu egzoplanety Kepler-167e). Od kwietnia 2020 r. 100 obserwatorów działających w sieci Unistellar (z 18 państw na 4 kontynentach) wykonało ponad 380 obserwacji tranzytów. Obserwacje tranzytów egzoplanet przez sieć Unistellar są również raportowane do bazy AAVSO Exoplanet Database z kodem obserwatora, który przeprowadził obserwacje oraz dodatkowo kodem „technicznym” UNIS informującym, że zostały wykonane w ramach projektu Unistellar. Aktualną listę prognozowanych tranzytów egzoplanetarnych można znaleźć na dany dzień dla wybranej lokalizacji (np. Europa) na portalu Unistellar w sekcji dotyczącej tranzytów.
    • Zakrycia gwiazd przez asteroidy – te obserwacje pozwalają na systematyczne rozszerzenie naszej wiedzy o parametrach asteriod (kształt, wielkość, skład, trajektoria), których są miliony w naszym Układzie Słonecznym. Odkąd zainicjowano te obserwacje do połowy maja 2021 r. w sieci Unistellar wykonano 281 obserwacji zakryć, z których 45 zakończyło się udaną detekcją zjawiska. Na przykład we wrześniu 2020 r. dwóch obserwatorów z USA sieci Unistellar zaobserwowało zakrycie gwiazdy przez asteriodę Begonia, co pozwoliło określić, że jej rozmiar jest 20% większy niż do tej pory oczekiwano. Obserwowano również zakrycia gwiazd przez asteriody Orus and Leucus, w pobliżu których przeleci sonda Lucy. Sieć Unistelllar współpracuje w zakresie zakryć z bardziej doświadczonymi grupami obserwatorów IOTA i EURASTER. Aktualną listę prognozowanych zakryć można znaleźć na konkretny dzień dla wybranej lokalizacji (np. Europa Środkowa) na portalu Unistellar w sekcji dotyczącej zakryć.
    • Obrona planetarna - dotyczy odkrywania, monitorowania, rozumienia i unieszkodliwiania obiektów bliskich Ziemi NEO (skrót od ang. Near-Earth Objects). Są to małe obiekty takie jak asteroidy lub jądra komet, które przelatują blisko orbity Ziemi. Sieć teleskopów Unistellar uczestniczy w akcjach obserwacyjnych, których celem jest określenie kształtu lub coraz dokładniejszych parametrów orbitalnych danego NEO. Aktualne akcje obserwacyjne NEO można znaleźć na portalu Unistellar w sekcji dotyczącej obrony planetarnej.

 

Fragment menu aplikacji „Unistellar App” sterującej teleskopami cyfrowymi eVscope2 i eQuinox, gdzie można uruchomić obserwacje naukowe tranzytów egzoplanet, zakryć gwiazd przez asteroidy, wyznaczanie kształtu i orbit niebezpiecznych dla Ziemi asteriod. Unistellar App można zainstalować na smartfonie lub tablecie. Źródło: Unistellar

Rys.3. Fragment menu aplikacji „Unistellar App” sterującej teleskopami cyfrowymi eVscope2 i eQuinox, gdzie można uruchomić obserwacje naukowe tranzytów egzoplanet, zakryć gwiazd przez asteroidy, wyznaczanie kształtu i orbit niebezpiecznych dla Ziemi asteriod. Unistellar App można zainstalować na smartfonie lub tablecie. Źródło: Unistellar

Przed rozpoczęciem danej kampanii obserwacyjnej uczestnicy znajdują na portalu Unistellar parametry konfiguracyjne smartskopu takie jak: współrzędne ciała niebieskiego (rektascencja, deklinacja), czas naświetlania, co jak czas robić kolejne zdjęcie (kadencja), wzmocnienie (gain) kamery CMOS i czas trwania całej kampanii. Te parametry można wprowadzić ręcznie lub automatycznie klikając na odnośnik (patrz np. paragraf „eVscope Settings” w kampanii obserwacyjnej tranzytu egzoplanety Kepler-167e)

Standardową opcją dotyczącą opracowania naukowych obserwacji astronomicznych jest transfer wszystkich zdjęć z sesji obserwacyjnej na portal Unistellar. Dodatkowo należy przekazać ogólne informacje o sesji obserwacyjnej na specjalnym formularzu Google lub e-mailem. Takie obserwacje są następnie opracowywane przez zawodowych astronomów.


3. Przykład kampanii obserwacyjnej Unistellar- rzadki tranzyt egzoplanety Kepler-167e 

Przykładem kampanii obserwacyjnej przeprowadzonej przez sieć teleskopów Unistellar jest rzadki (raz na ~1000 dni) tranzyt egzoplanety Kepler-167e, który miał miejsce w dniach 18-20 listopada 2021 r. 

Dodatkowym smaczkiem jest fakt, iż sam tranzyt trwał około 16 godzin (cała kampania 32 godz.) i wymagało to zaangażowania obserwatorów w różnych strefach czasowych.

Lokalnie można było robić naukowo wartościowe zdjęcia tranzytu tylko przez mniej więcej 3 godziny po zachodzie Słońca (zależy od szerokości geograficznej obserwatorium – krócej, im bardziej na południe). W tym czasie egzoplaneta znajdowała się nad horyzontem na wysokości większej niż graniczne ~30° (tylko takie zdjęcia nadają się do dokładnej fotometrii!).

 

Przykładowa efemeryda rzadkiego (raz na 2,9 lat) tranzytu egzoplanety Kepler-167e dla obserwatorów z Polski. Kampania obserwacyjna trwała przez ~32 godziny (w tym tranzyt ~16 godzin). Potrzebne były obserwacje przez około 3 godziny tuż po zachodzie Słońca dla każdego miejsca na Ziemi skąd dobrze widać to zjawisko. Na dole schematycznie przedstawiono krzywą blasku podczas tego zjawiska w dwóch kluczowych momentach dla obserwatorów z Polski. Aktualnie w Polsce jest 6 użytkowników smartskopów eVscope2/eQuinox. Źródło: Unistellar

Rys.4. Przykładowa efemeryda rzadkiego (raz na 2,9 lat) tranzytu egzoplanety Kepler-167e dla obserwatorów z Polski. Kampania obserwacyjna trwała przez ~32 godziny (w tym tranzyt ~16 godzin). Potrzebne były obserwacje przez około 3 godziny tuż po zachodzie Słońca dla każdego miejsca na Ziemi skąd dobrze widać to zjawisko. Na dole schematycznie przedstawiono krzywą blasku podczas tego zjawiska w dwóch kluczowych momentach dla obserwatorów z Polski. Aktualnie w Polsce jest 6 użytkowników smartskopów eVscope2/eQuinox. Źródło: Unistellar


Jeżeli obserwacja tranzytu egzoplanety Kepler-167e zakończy się sukcesem (aktualnie trwa analiza), to będzie to najdłużej trwający tranzyt egzoplanety, który był kiedykolwiek obserwowany z Ziemi, a zarazem pierwsza obserwacja z Ziemi tranzytu tej egzoplanety. Tranzyty Kepler-167e były poprzednio obserwowane przez obserwatoria satelitarne Kepler i Spitzer. W tą kampanię jest zaangażowany dr Paul Dalba - astronom z University of California Santa Cruz (USA), który obserwował poprzedni tranzyt Kepler-167e w 2018 roku za pomocą Spitzer’a.

Co wiemy o egzoplanecie Kepler-167e ?
    • planeta-olbrzym o wielkości porównywalnej z Jowiszem,
    • znajduje się w odległości 1,9 j.a od gwiazdy macierzystej Kepler-167A (ta odległość odpowiada orbicie znajdującej się gdzieś pomiędzy Marsem, a asteroidami w naszym Układzie Słonecznym), czyli poza ekosferą gwiazdy Kepler-167A,
    • okrąża gwiazdę macierzystą w ciągu 2,9 lat (1071 dni),
    • planeta krąży wokół gwiazdy Kepler-167A, która jest karłem ciągu głównego o typie widmowym K (~20% mniejszy i o 1000 K chłodniejszy niż Słońce, jest w tym samym wieku co Słońce),
    • w mniejszej odległości orbitują jeszcze trzy egzoplanety (Kepler-167b, Kepler-167c, Kepler-167d) typu „super-ziemie” (tzn. miks planety skalistej i gazowej, która jest większa od Ziemi, ale mniejsza od Neptuna),
    • Wszystkie cztery egzoplanety orbitują wokół jednej gwiazdy (Kepler-167A) w podwójnym układzie gwiazdowym. Druga gwiazda tego układu, czyli Kepler-167B, jest około 100 razy słabsza niż Kepler-167A.

Wizualizację układu planetarnego Kepler-167 przedstawia również główna ilustracja niniejszego materiału.

 

4. Podsumowanie - smartskopy eVscope2 / eQuinox

    • Jest to sprzęt gotowy do niemal natychmiastowego użycia po zainstalowania Unistellar App na smartfonie lub tablecie (instrukcja: tylko 2 strony – 6 punktów).
    • Smartskopy są zawieszone na montażu azymutalnym i przed obserwacjami zawsze jest wymagane tylko wypoziomowanie statywu oraz ustawienie ostrości teleskopu za pomocą maski Bahtionowa (+ czasami kolimacja teleskopu). Smartskop automatycznie znajdzie Gwiazdę Polarną lub każdy inny obiekt na niebie. W aplikacji „Unistellar App” musi być włączona lokalizacja (GPS) oraz sieć bezprzewodowa Wi-Fi.
    • Nawet w gorszych warunkach pogodowych i w centrum miasta można wyraźnie zobaczyć obiekty na niebie dzięki trybowi „ulepszonej wizji”. Smartskop o aperturze 114 mm umożliwia dostrzeżenie nawet 100 razy słabszych obiektów niż to jest możliwe przy obserwacjach wizualnych dla tej apertury. Tzn. smartskopem można zobaczyć gwiazdy o jasności rzędu V~15,8m pod niebem San Francisco (patrz: 100 times more powerful than a standard telescope? Really?). To jest tak, jakby obserwować wizualnie przez teleskop o 1-metrowej średnicy zwierciadła głównego!
    • Obiekt, na który jest skierowany teleskop cyfrowy eVscope2 / eQuinox może oglądać jednocześnie 10 obserwatorów na ekranach swoich smartfonów.
    • Wersja eVscope2 dodatkowo posiada okular cyfrowy firmy Nikon.
    • Znakomicie nadają się do prowadzenia pokazów nieba (mgławice widać w kolorze – czego nie można powiedzieć o obserwacjach wizualnych)
    • Jest to wygodny sprzęt przenośny (kompaktowy plecak 9kg + zasilanie akumulatorowe na 10-12 godzin)
    • Umożliwiają szybką eksplorację nieba dzięki niezawodnemu systemowi naprowadzania na obiekty, podążaniu za ruchem dziennym nieba po znalezieniu obiektu i trybowi „ulepszonej wizji” (np. ekspresowy Maraton Messiera lub obserwacje niektórych obiektów z listy około 5000).
    • Umożliwiają natychmiastowy start w dziedzinę astrofotografii amatorskiej. Jest to taka droga trochę na skróty - bez szczegółowego poznawania meandrów optymalnego wyboru i konfiguracji montaży, teleskopów, kamer CCD/CMOS w zależności od zainteresowań (mgławice i galaktyki, planety, Słońce, fotometria, spektroskopia amatorska, ...). W zależności od potrzeb, w kolejnym kroku można się przenieść na większe apertury, lepsze kamery / filtry / montaże. Ale można również pozostać na stałe przy tym bardzo mobilnym i uniwersalnym zestawie.
    • Umożliwiają prowadzenie astronomicznych obserwacji naukowych w ramach kampanii obserwacyjnych zjawisk takich jak tranzyty egzoplanet, zakrycia gwiazd przez asteroidy, wyznaczanie pozycji na niebie i kształtu niebezpiecznych dla Ziemi asteriod (tzw. NEO). Są to akcje organizowane na portalu Unistellar we współpracy z SETI.
    • Standardową opcją na opracowanie naukowych obserwacji astronomicznych jest transfer wszystkich zdjęć z sesji obserwacyjnej na portal Unistellar. Ale nie jest się bezimiennym obserwatorem, np. obserwacje tranzytów w bazie AAVSO Exoplanet Database są podpisane dwoma obserwatorami (w tym obserwator systemowy UNIS informuje o tym, że dany tranzyt pochodzi z projektu Unistellar).
    • Sieć teleskopów Unistellar wprowadza nową jakość do astronomii - kampanie obserwacyjne tego samego zjawiska przez „łańcuszek” obserwatorów na całej Ziemi. Np. ostatnio zakończyła się akcja obserwacji tranzytu egzoplanety Kepler-167e, która trwała aż ~16 godzin, a dany obserwator mógł lokalnie obserwować to zjawisko tylko przez maksymalnie ~3 godziny. Jeżeli ta akcja zakończy się sukcesem (… materiał  obserwacyjny jeszcze jest opracowywany), to będzie to najdłużej trwający tranzyt egzoplanety, który był kiedykolwiek obserwowany z Ziemi.
    • Umożliwiają wygodne odkrywanie zjawisk tymczasowych (np. nowe, supernowe, komety, itp.). Być może dlatego (?) kilkaset smartskopów firmy Unistellar znajduje się w Kraju Kwitnącej Wiśni - skąd pochodzi wiele odkryć podobnych zjawisk.
    • Do sprawdzenia jest możliwość wykorzystania zdjęć w tych smartskopach do własnych, ambitnych projektów naukowych, np. fotometria „lustrzankowa” gwiazd zmiennych. Tutaj odbiornikiem jest kolorowa matryca RGB, więc powinna być możliwa fotometria w tych barwach. W zależności od obserwowanego obiektu niekiedy można również wykonać transformację z barw „lustrzankowych” RGB do standardowych barw astronomicznych BVR.
    • Główna wada – cena: eVscope2–4199$, eQuinox–2999$. Niestety jest to drogi sprzęt, jak na kieszeń przeciętnego polskiego miłośnika astronomii. Ale może to być ciekawa opcja dla instytucji zajmujących się popularyzacją astronomii oraz szkół. Za tą kwotę otrzymujemy instrument gotowy do natychmiastowego użycia nawet pod niebem zaświetlonym łunami miasta wraz z możliwością uczestnictwa w naukowych projektach obserwacyjnych prowadzonych przez zawodowych astronomów.

 


Więcej informacji:

Strona domowa firmy Unistellar

Unistellar’s Citizen Astronomy Community Partners with Worldwide Astronomy Organization for Exoplanet Science

100 Exoplanet Transits Detected by Unistellar Citizen Astronomers!
Cross-Atlantic Planet Hunting
Detecting Exoplanets And Asteroids First Citizen Science Successes For Backyard Astronomy

Stuck at Home Review: Unistellar eVscope
Unistellar eVscope: Field of View Comparison with the Atik Infinity Camera

W języku polskim: Unistellar eVscope 2
UNISTELLAR – kolejny gadżet czy przyszłość amatorskich obserwacji?

Źródło: Unistellar


Opracowanie: Ryszard Biernikowicz

Na ilustracji wizja artystyczna egzoplanety Kepler-167e krążącej po orbicie o okresie 2,9 lat wokół słabej gwiazdy typu widmowego K o jasności obserwowanej zaledwie V~12,4m. Jej tranzyt był obserwowany w dn. 18-20 listopada 2021r. przez astroamatorów na całej Ziemi w ramach kampanii obserwacyjnej Unistellar. Dla porównania pokazano również Ziemię. Źródło: NASA Exoplanet Exploration
 

Reklama