Przejdź do treści

Uśpione komety wśród obiektów bliskich Ziemi

planetoida
Obiekty bliskie Ziemi (ang. Near Earth Objects - NEO) to planetoidy lub komety, których orbity czasami prowadzą je w okolice Ziemi tym samym stwarzając potencjalne zagrożenie. Planetoida, która spadła nad Czelabińskiem w zeszłym roku była właśnie takim obiektem NEO o średnicy ok. 20 metrów. 

Mimo, że stosunkowo łatwo jest wykryć obiekt NEO w świetle widzialnym obserwując jego ruch po niebie z nocy na noc, określenie jego rozmiaru i potencjalnego zagrożenia jest trudniejsze ponieważ jasność optyczna obiektu zależy zarówno od rozmiaru jak i albedo obiektu. Astronomowie z Center for Astrophysics  (CfA) na Harvardzie przez ostatnie kilka lat korzystając z kamery rejestrującej obraz w podczerwieni IRAC zainstalowanej na teleskopie Spitzer mierzyli promieniowanie podczerwone emitowane przez obiekty NEO, łączyli te dane z pomiarami optycznymi i na podstawie tych danych szacowali wymiary obiektów.

Uważa się, że obiekty NEO stanowią fragmenty planetoid, które zderzyły się ze sobą w pasie planetoidy za orbitą Marsa. Aktualnie znanych jest około 10 000 obiektów NEO. Komety krótkookresowe także mogą należeć do kategorii obiektów NEO lecz w przeciwieństwie do planetoid najprawdopodobniej pochodzą z Pasa Kuipera, rezerwuaru lodowych ciał za orbitą Neptuna. Orbity tych ciał są zaburzane w wyniku perturbacji grawitacyjnych ze strony gazowych olbrzymów i niektóre z nich kończą jako obiekty NEO rozwijając wspaniałe warkocze podczas zbliżania do Słońca. Po pewnym czasie składniki lotne odparowywują i jądra komet stają się uśpione.  Dlatego też istnieje duże prawdopodobieństwo, że badana populacja obiektów NEO zawiera sporo obumarłych jąder kometarnych.

Astronomowie z CfA Joe Hora, Giovanni Fazio oraz Howard Smith wraz ze współpracownikami informowali dwa lata temu o odkryciu, że obiekt NEO o nazwie Don Quixote w rzeczywistości jest taką nieaktywną kometą - byli bowiem w stanie odkryć delikatny warkocz kometarny na zdjęciach wykonanych w podczerwieni. Teraz natomiast poinformowali, że zakończyli analizę statystyczną pełnego katalogu zdjęć obiektów bliskich Ziemi wykonanych w bliskiej podczerwieni w celu poszukiwania krótkookresowych komet. Zastosowana metoda uwzględniała połączenie parametrów orbitalnych oraz albedo powierzchni obiektów wnioskowanych z właściwości w bliskiej podczerwieni. Okazało się, że 0,3 do 3% umiarkowanie jasnych obiektów NEO prawdopodobnie jest uśpionymi kometami krótkookresowymi. W ramach badania udało się określić 23 takie obiekty i oszacować, że około stu dużych obiektów NEO o średnicach większych niż 1 km to krótkookresowe, uśpione komety.

Więcej informacji:
Źródło: Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics

Reklama