Naukowcy ustalili źródło pochodzenia wody występującej w niewielkich ilościach wewnątrz Księżyca. Okazuje się, że za jej dostarczenie odpowiedzialne są w większości planetoidy.
Jeszcze kilkadziesiąt lat temu, gdy na Księżyc latali astronauci w ramach misji Apollo, naturalnego satelitę naszej planety uważano za ciało pozbawione wody. Jednak późniejszy rozwój technik pomiarowych doprowadził do wykrycia niewielkich ilości wody we wnętrzu Księżyca. Zrodziło to oczywiście pytanie: skąd się wzięła?
Międzynarodowy i interdyscyplinarny zespół naukowców, któremu przewodziła dr Jessica J. Barnes z The Open University, Milton Keynes w Wielkiej Brytanii, postanowił zbadać ten problem. Najpierw przeanalizowano skład chemiczny i izotopowy wody w lotnym materiale księżycowym. Potem podobne analizy przeprowadzono w przypadku komet i meteorytów stanowiących odłamki planetoid. Kolejnym krokiem było obliczenie proporcji wody, którą mogły dostarczyć obie kategorie obiektów.
Okazało się, że za ponad 80% wody odpowiedzialne są planetoidy o cechach podobnych do meteorytów z grupy chondrytów węglowych. Dotyczy to trzech kategorii tych meteorytów: CI, CM oraz CO, znanych z zawartości wody. Typy CI oraz CM zawierają od 10% do 20% wody, a typ CO od 2% do 5% wody. Komety zawierają więcej wody, niż planetoidy, ale jej skład izotopowy nie pasuje do występującej we wnętrzu Księżyca.
Proces dostarczania wody trwał w okresie od 4,5 do 4,3 miliarda lat temu. W tej epoce Księżyc był pokryty oceanem magmy. Dopiero później powstała skorupa chroniąca przed dostarczaniem wody do wnętrza przy uderzeniach planetoid.
Jeszcze kilkadziesiąt lat temu, gdy na Księżyc latali astronauci w ramach misji Apollo, naturalnego satelitę naszej planety uważano za ciało pozbawione wody. Jednak późniejszy rozwój technik pomiarowych doprowadził do wykrycia niewielkich ilości wody we wnętrzu Księżyca. Zrodziło to oczywiście pytanie: skąd się wzięła?
Międzynarodowy i interdyscyplinarny zespół naukowców, któremu przewodziła dr Jessica J. Barnes z The Open University, Milton Keynes w Wielkiej Brytanii, postanowił zbadać ten problem. Najpierw przeanalizowano skład chemiczny i izotopowy wody w lotnym materiale księżycowym. Potem podobne analizy przeprowadzono w przypadku komet i meteorytów stanowiących odłamki planetoid. Kolejnym krokiem było obliczenie proporcji wody, którą mogły dostarczyć obie kategorie obiektów.
Okazało się, że za ponad 80% wody odpowiedzialne są planetoidy o cechach podobnych do meteorytów z grupy chondrytów węglowych. Dotyczy to trzech kategorii tych meteorytów: CI, CM oraz CO, znanych z zawartości wody. Typy CI oraz CM zawierają od 10% do 20% wody, a typ CO od 2% do 5% wody. Komety zawierają więcej wody, niż planetoidy, ale jej skład izotopowy nie pasuje do występującej we wnętrzu Księżyca.
Proces dostarczania wody trwał w okresie od 4,5 do 4,3 miliarda lat temu. W tej epoce Księżyc był pokryty oceanem magmy. Dopiero później powstała skorupa chroniąca przed dostarczaniem wody do wnętrza przy uderzeniach planetoid.
Wyniki badań opublikowano w „Nature Communications”.
Więcej informacji:
Źródło: USRA / LPI
Opis do ilustracji u góry:
Księżyc zawiera niewielkie ilości wody w swoim wnętrzu. Może to być od 10 do 300 cząsteczek na milion. Źródło: LPI/David A. Kring.
Ilustracja poniżej:
Schemat porównujący procentową zawartość wody w planetoidach niektórych typów, w kometach i we wnętrzu Księżyca. Źródło: LPI/David A. Kring