Przejdź do treści

Zakrycie brzegowe Aldebarana przez Księżyc

Zakrycie brzegowe Aldebarana przez Księżyc
W trakcie swojej drogi po niebie Księżyc często zakrywa jakieś gwiazdy, ale większość jest słaba i trudno dostrzegalna. Rzadko ma okazję zakryć jasną gwiazdę, a jeszcze rzadziej mamy okazję podziwiać zakrycie brzegowe. 21 kwietnia 2015 r. o godz. 19.50 będzie można z Polski obserwować zakrycie brzegowe Aldebarana przez Księżyc.

Zakrycie brzegowe występuje w sytuacji gdy z punktu widzenia nas jako  obserwatora na Ziemi Księżyc przechodzi tuż obok gwiazd, tak iż wydaje sie, że "ślizga się" ona po powierzchni naturalnego satelity Ziemi. Ponieważ powierzchnia Księżyca nie jest równa, tylko ma góry i obszary niższego, gwiazd może wielokrotnie niknąć i pojawiać się. Niestety pas widoczności zakrycia brzegowego jest bardzo wąski.

W przypadku dzisiejszego zakrycia Aldebarana pas całkowitego zakrycia obejmie obszary położone na północ od Polski - kraje skandynawskie, Litwę, Łotwę, Estonię, część Białorusi i Rosji. Z kolei w Polsce teren pełnego zakrycia będzie w okolicach Suwałk.

Na granicy pełnego zakrycia biegnie obszar zakrycia brzegowego. Pas ten jest bardzo wąski, ma szerokość około 4 kilometrów. W Polsce prawdopodobnie najlepsze warunki do obserwacji będą z miejscowości Nowinka w powiecie augustowskim. Mieszkańcy tej wsi i okolic nie powinni dziwić się różnym grupom miłośników astronomii, którzy przyjadą obserwować zjawisko.

Na pozostałym obszarze Polski będzie można dostrzec bardzo bliską koniunkcję Księżyca i Aldebarana, co także jest ciekawym widokiem. Urokowi całemu zjawisko doda z pewnością także jasno świecąca Wenus, widoczna nieco dalej od Księżyca. Podziwianie koniunkcji polecamy przeprowadzić nieco później, gdy niebo nieco bardziej się ściemni - będzie wtedy łatwiej dostrzec Aldebarana. Można też użyć lornetki.

Aldebaran jest najjaśniejszą gwiazdą w gwiazdozbiorze Byka. Ma wielkość gwiazdową 0,9 magnitudo i można go bez problemu dostrzec gołym okiem. Dystans Słońce-Aldebaran wynosi około 67 lat świetlnych. Aldebaran jest gwiazdą podwójną. Za jego jasność odpowiada czerwony olbrzym o promieniu 43 razy większym niż promień Słońca. Drugi składnik układu jest bardzo małą gwiazdą o promieniu zaledwie 0,04 promienia Słońca. Układ ma wizualnie jeszcze więcej składników, ale astronomowie sądzą, że nie są one fizycznie powiązane z czerwonym olbrzymem. Kilka lat temu pojawiła się hipoteza, że Aldebaran posiada masywną planetę, ale nie zostało to do tej pory potwierdzone.

Więcej informacji:

Na ilustracji:
Zakrycie brzegowe Aldebarana 21.04.2015 r. Źródło: Astrojawil.pl

Reklama