Przejdź do treści

Zalążki życia w planetarnym dysku

Obraz dysku gwiazdy w promieniach widzialnych I podczerwonych. “Dziura” znajdująca się w środku dysku mogłaby pomieścić cały Układ Słoneczny.(Zdj.John Debes)

Astronomowie z Carnegie Institution odkryli pierwsze dowody wskazujące na to, że w dysku czerwonego pyłu otaczającego odległą gwiazdę występują złożone cząsteczki organiczne. Sądzi się, że gwiazda o nazwie HR 4796A leżąca w odległości 220 lat świetlnych od Ziemi znajduje się w późnej fazie ewolucji, tej, w której powstają planety.

Obserwacji gwiazdy w świetle podczerwonym dokonano przy użyciu Wieloobiektowego Spektrometru Bliskiej Podczerwieni zamontowanego na Teleskopie Kosmicznym Hubble’a. Naukowcy odkryli, że światło z zakresu widzialnego i podczerwonego ulegające rozproszeniu na materii dysku otaczającego gwiazdę jest nienaturalnie czerwone. Barwę taką dają duże organiczne molekuły węglowe zwane tholinami. Struktury widmowe nie pasują do żadnych innych substancji barwiących na czerwono np. tlenku żelaza. W dzisiejszych czasach tholiny nie powstają w sposób naturalny, gdyż tlen w ziemskiej atmosferze szybko spowodowałby ich rozpad. Wydaje się być prawdopodobne, iż związki te istniały miliardy lat temu na prymitywnej Ziemi i stały się prekursorami biomolekuł, z których powstały żywe organizmy. Tholiny odkryto również na innych obiektach naszego Układu Słonecznego np.: w kometach, na księżycu Saturna, Tytanie. Odkrycie dotyczące gwiazdy HR 4796A jest pierwszym doniesieniem o występowaniu tholinu poza Układem Słonecznym.

Gwiazda ma około 8 milionów lat i znajduje się w gwiazdozbiorze nieba południowego, Centaurze. Jej masa i temperatura dwukrotnie przekraczają masę i temperaturę Słońca i jest dwudziestokrotnie od niego jaśniejsza. Pyłowy dysk wirujący wokół gwiazdy odkryto w 1991 roku. Odkrycie to stało się czołowym dowodem przyłapania układu planetarnego w pierwotnej fazie tworzenia.

 

Źródło: sciencedaily | Karolina Wojtkowska

Na ilustracji: Obraz dysku gwiazdy w promieniach widzialnych I podczerwonych. “Dziura” znajdująca się w środku dysku mogłaby pomieścić cały Układ Słoneczny.(Zdj.John Debes)

(Tekst ukazał się pierwotnie w serwisie Orion, którego zasoby zostały włączone do portalu Urania)

Reklama