Powyższy obraz wykonany z pomocą instrumentu NASA Advanced Spaceborne Thermal Emission and Reflection Radiometer (ASTER) zainstalowanego na krążącym wokół Ziemi satelicie Terra ukazuje silne erupcje wulkanu Kilauea Hawajach. Po kilku dniach wzmożonej aktywności sejsmicznej Kilauea wybuchła 3 maja 2008 roku. Wywołało to szereg dodatkowych erupcji szczelinowych. Erupcje i wysoki poziom dwutlenku siarki (SO2) spowodowały liczne ewakuację w tym rejonie, szczególnie w pobliżu miasta Pahoa.
Zdjęcia z ASTER z 6 maja tego samego roku pokazywały już nieco inne aspekty erupcji. Kolorowa kompozycja przedstawia tu - nieco na przekór typowej ludzkiej intuicji - czerwoną roślinność, podczas gdy starsze pokłady lawy są czarne oraz szare. Na to wszystko nałożone są (w barwie żółtej) gorące obszary wykryte w pasmach podczerwieni. Najbardziej wysunięte na wschód gorące punkty pokazują nowo utworzone szczeliny i przepływ lawy kierującej się na północny zachód. Plamki pośrodku to krater Pu'u O'o i lawa wypływająca po zboczach w kierunku południowowschodnim. Najbardziej wysuniętym na zachód obszarem jest krater i jezioro lawy na szczycie Kilauea. Zielonkawy obszar na południowym zachodzie od Pu'u O'o to osady popiołu z jego krótkiej, wcześniejszej, piątkowej erupcji.
Poniższe zdjęcie pokazuje z kolei masywną smugę dwutlenku siarki (kolory żółte i żółto-zielone), które wyodrębniono z wielu pasm termicznych ASTER. Z Kilauea wydostaje się też mniejszy, ale grubszy pas gazu złożonego z dwutlenku siarki. Wiatr rozwiewa pióropusze głównie na południowy zachód, nad oceanem.
Obrazy satelitarne obejmują obszar Ziemi o rozmiarze 57,8 na 63 kilometry.
Źródło: NASA/METI/AIST/Japan Space Systems, and U.S./Japan ASTER Science Team
ASTER fotografuje Ziemię do kilku razy na dobę, w czternastu różnych pasmach spektralnych obejmujących światło widzialne oraz termiczną podczerwień. Jego wysoka rozdzielczość przestrzenna wynosi od 15 do 90 metrów. Umożliwia to skuteczne mapowanie i monitorowanie stale zmieniającej się powierzchni naszej planety. ASTER jest jednym z pięciu instrumentów obserwujących Ziemię, uruchomionych 18 grudnia 1999 roku na satelicie Terra. Instrument ten został zbudowany przez japońskie Ministerstwo Gospodarki, Handlu i Przemysłu. Do dziś zespół naukowy złożony ze specjalistów ze Stanów Zjednoczonych i Japonii jest odpowiedzialny za walidację i kalibrację instrumentów i danych z ASTER. Dane te są następnie wykorzystywane w wielu dziedzinach nauki, takich jak geologia i badanie temperatury powierzchni gleb, monitorowanie postępów i cofania się lodowców, obserwacje potencjalnie aktywnych wulkanów, identyfikacja stanu upraw, określanie morfologii i właściwości fizycznych chmury, ocena terenów podmokłych, czy badanie degradacji Wielkiej Rafy Koralowej.
Terra jest częścią szerokiej, wieloletniej misji satelitarnej NASA. To satelita polarny, który kilka razy dziennie przelatuje także nad Polską. Choć ma już swoje lata (został umieszczony na orbicie w roku 1999!), dane z niego są w naszym kraju używane jako wsparcie przy monitorowaniu pogody, a także zlodzenia Bałtyku.
Czytaj więcej:
Źródło: jpl.nasa.gov
Grafika: NASA/METI/AIST/Japan Space Systems, and U.S./Japan ASTER Science Team
