Pod koniec tego tygodnia, nowa kamera rozdzielczości HD zostanie zainstalowana na zewnątrz japońskiego modułu Kibo. Zostanie użyta do obserwacji Ziemi.

Astronauci przygotowują się także do przyjęcia zaopatrzeniowego statku Dragon, który wybierze się w podróż do stacji na rakiecie Falcon 9 14 lutego.

Załoga trenowała posługiwanie się ramieniem robotycznym, które będzie służyło do przycumowania statku. W kapsule znajdzie się wiele cennych eksperymentów naukowych służących m.in. do poprawy jakości lekarstw, obserwacji klimatu czy automatyzacji nawigacji statków w przestrzeni kosmicznej.

Więcej o instrumentach, które przylecą na pokład stacji napiszemy w następnym odcinku, gdy Dragon bezpiecznie zadokuje do portu ISS.

Z roku na rok obserwujemy coraz więcej wypuszczeń minisatelitów w przestrzeń kosmiczną z pokładu Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. NASA, by zaspokoić rosnące zaoptrzebowanie zgodziła się na rozwój pierwszej całkowicie komercyjnej śluzy firmy NanoRacks.

Nowy moduł ma być przeznaczony m.in. do wypuszczania satelitów standardu CubeSat. Firma proponuje budowlę, która umożliwi także montaż zewnętrznych ładunków dodatkowych.

NanoRacks podjął wspópracę z firmą Boeing celem wybudowania modułu. Po zakończonych pracach, nowa część stacji posłuży celom komercyjnym. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem moduł zostanie wysłany w 2019 roku i zamontowany przy amerykańskim module Tranquility.

Do jednego z portów Tranquility przymocowany jest obecnie dmuchany moduł BEAM firmy Bigelow Aerospace, który ma demonstrować użyteczność takich kontrukcji w kosmosie.

W słynnym budynku VAB, w którym składane były komponenty systemu startowego wahadłowców, ukończono montaż platformy do obsługi przyszłej, ciężkiej rakiety NASA SLS. W styczniu po roku od rozpoczęcia prac, ostatnia część konstrukcji została ukończona.

W budynku znajduje się 10 poziomów platform, z których inżynierowie i technicy będą korzystali przygotowując rakietę SLS do lotów.

7. misja zaopatrzeniowa firmy Orbital ATK i ich statku Cygnus została zaplanowana na 19 marca. Kapsuła z towarem przeznaczonym na pokład stacji wystartuje za pomocą rakiety Atlas V firmy ULA. Start odbędzie się ze stanowiska z Cape Canaveral na Florydzie.

Załoga stacji przygotowuje się już do przyjęcia zaopatrzeniowego statku Dragon z masą nowych eksperymentów na pokładzie. W ostatnich dniach oprócz przygotowań poczyniono postępy w kilku badaniach.

Astronautka NASA Peggy Whitson skonfigurowała ostatnio mikroskop optyczny LMM do badania ruchu skrystalizowanych białek w warunkach mikrograwitacji (LMM Biophysics 1). Białka to jedna z najważniejszych cząsteczek organizmów żywych. Krystalizacja umożliwia badanie ich struktury. Dzięki wnikliwemu spojrzeniu przez mikroskop w budowę poszczególnych białek, możemy powiedzieć jak funkcjonują oraz, które z nich i w jaki sposób są odpowiedzialne za procesy chorobowe. Dzięki tej wiedzy można produkować skuteczniejsze lekarstwa.

Białka krystalizowane na orbicie cechują się większą trwałością. Eksperyment LMM Biophysics 1 ma odpowiedzieć na pytanie dlaczego. Przy pomocy optycznego mikroskopu wielkocząsteczkowe nitki białek będą obserwowane pod kątem ruchu w warunkach mikrograwitacji. Mikroskop LMM umożliwia również zespołom naziemnym bezpośrednie pozyskanie obrazów i filmów z urządzenia.

Shane Kimbrough zainstalował nowy miernik promieniowania w instalacji testów spalania paliwa rakietowego Combustion Integration Rack (CIR). W przyrządzie testowane są właściwości spalania aerozoli różnych paliw w warunkach mikrograwitacji.

Jednym z eksperymentów przeprowadzanych obecnie w komorze jest Cool Flame Investigation. W ramach badania sprawdzane jest zjawisko „zimnych płomieni” - spalania mieszanek paliwowych, które początkowo wytwarzają dużo ciepła, jednak później ochładzają się stopniowo, spalając się bez widocznych płomieni. Naukowców interesują właściwości takich paliw dla przyszłych projektowanych napędów rakietowych.

Kosmonauci Oleg Nowicki i Andrej Borisenko wraz z Francuzem Thomasem Pesquet i Amerykanką Whitson przeprowadzili kolejne pomiary transportu płynów w ograniźmie pod wpływem mikrograwitacji (Fluid Shifts). Jednym z ryzyk długiego przebywania na orbicie jest zmiana rozmieszczenia płynów w organizmie, a konkretnie transport dużej ilości do górnej części ciała. Niesie to za sobą ryzyko pogorszenia wzroku na skutek zwiększonego ciśnienia w tylnej części oka. Męska część załogi testowała ostatnio specjalny ubiór mający na celu przywrócenie równowagi płynowej.

Więcej informacji:

• oficjalny blog Międzynarodowej Stacji Kosmicznej
• podsumowanie ostatnich badań prowadzonych na pokładzie ISS
• oficjalna strona misji

Źródło: NASA

Na zdjęciu: Panele słoneczne Międzynarodowej Stacji Kosmicznej sfotografowane 2 lutego 2017 roku nad południowym Oceanem Spokojnym. Źródło: Gateway to Astronaut Photography of Earth