Zespół naukowców z Chile i Stanów Zjednoczonych, odkrył nową klasę gromad kulistych, które można nazwać „ciemnymi”. Obserwacje prowadzono teleskopem VLT, należącym do Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO), które poinformowało o odkryciu.
Gromady kuliste są skupiskami wielu tysięcy gwiazd występującymi wokół galaktyk. Na przykład dookoła Drogi Mlecznej znajduje się około 150 znanych gromad kulistych. W przypadku galaktyki Centaurus A, której dotyczyły badania, gromad jest jeszcze więcej - może ich być nawet 2000, bowiem galaktyka Centaurus A (NGC 5218) jest dużo większa niż nasza. Obiekt jest od nas odległy o 12 milionów lat świetlnych.
Naukowcy nie zbadali wszystkich gromad. Zespół, którym kierował Matt Taylor, doktorant na Pontificia Universidad Catolica de Chile, Santiago w Chile oraz stypendysta ESO, skupił się na próbce 125 gromad kulistych w galaktyce Centaurus A. Do badań użyto instrumentu FLAMES zamontowanego na teleskopie VLT w Obserwatorium Paranal.
Uzyskane wyniki obserwacji przeanalizowano pod kątem określenia mas gromad i porównania tego parametru z jasnością świecenia danej gromady. Ogólna własność jest taka, że im masywniejsza gromada, tym jaśniej świeci. Taka zależność wystąpiła w zbadanej próbce, ale dostrzeżono też jeden zagadkowy szczegół. Okazało się, że niektóre gromady są znacznie masywniejsze niż by to wynikało z ich jasności. Co więcej, im większa masę ma tego rodzaju gromada, tym większy odsetek jej materii jest ciemny.
Zrodziło to oczywiście pytanie co może się kryć w gromadach, być niewidoczne dla astronomów, a jednocześnie masywne. Według jednej z hipotez gromady mogą mieć w swoich centrach czarne dziury albo inne słabo świecące pozostałości po gwiazdach. To jednak nie wystarcza na wyjaśnienie całej ukrytej masy. Możliwe więc, że w "ciemnych gromadach" występują także znaczne skupiska ciemnej materii. To dość zaskakujące w świetle dotychczasowych poglądów na gromady kuliste, według których uważane były za miejsca, w których raczej nie ma dużych ilości ciemnej materii.
Gromady kuliste są skupiskami wielu tysięcy gwiazd występującymi wokół galaktyk. Na przykład dookoła Drogi Mlecznej znajduje się około 150 znanych gromad kulistych. W przypadku galaktyki Centaurus A, której dotyczyły badania, gromad jest jeszcze więcej - może ich być nawet 2000, bowiem galaktyka Centaurus A (NGC 5218) jest dużo większa niż nasza. Obiekt jest od nas odległy o 12 milionów lat świetlnych.
Naukowcy nie zbadali wszystkich gromad. Zespół, którym kierował Matt Taylor, doktorant na Pontificia Universidad Catolica de Chile, Santiago w Chile oraz stypendysta ESO, skupił się na próbce 125 gromad kulistych w galaktyce Centaurus A. Do badań użyto instrumentu FLAMES zamontowanego na teleskopie VLT w Obserwatorium Paranal.
Uzyskane wyniki obserwacji przeanalizowano pod kątem określenia mas gromad i porównania tego parametru z jasnością świecenia danej gromady. Ogólna własność jest taka, że im masywniejsza gromada, tym jaśniej świeci. Taka zależność wystąpiła w zbadanej próbce, ale dostrzeżono też jeden zagadkowy szczegół. Okazało się, że niektóre gromady są znacznie masywniejsze niż by to wynikało z ich jasności. Co więcej, im większa masę ma tego rodzaju gromada, tym większy odsetek jej materii jest ciemny.
Zrodziło to oczywiście pytanie co może się kryć w gromadach, być niewidoczne dla astronomów, a jednocześnie masywne. Według jednej z hipotez gromady mogą mieć w swoich centrach czarne dziury albo inne słabo świecące pozostałości po gwiazdach. To jednak nie wystarcza na wyjaśnienie całej ukrytej masy. Możliwe więc, że w "ciemnych gromadach" występują także znaczne skupiska ciemnej materii. To dość zaskakujące w świetle dotychczasowych poglądów na gromady kuliste, według których uważane były za miejsca, w których raczej nie ma dużych ilości ciemnej materii.
Więcej informacji:
Źródło: ESO
Na zdjęciu:
Galaktyka eliptyczna Centaurus A (NGC 5218). Zaznaczono gromady zbadane za pomocą teleskopu VLT. Niebieskim kolorem oznaczono normalne gromady kuliste, zielonym gromady o własnościach zbliżonych do galaktyk karłowatych, a czerwonym „ciemne gromady kuliste”. Źródło: ESO/Digitized Sky Survey. Acknowledgement: Davide de Martin.
