Przejdź do treści

Pierwsze gwiazdy

Tak mogły wyglądać wirujące obłoki wodoru i helu oświetlane promieniami pierwszych gwiazd . Na dole żółtawa gwiazda to wybuchająca supernowa wyrzuca ciężkie pierwiastki, które w przyszłości wejdą w skład kolejnych gwiazd i planet. Źródło: David A. Aguilar, CfA

Obliczenia i obserwacje wskazują, że Wszechświat powstał około 13,7 miliarda lat temu. Krótko po tym rozpoczęły powstawać pierwsze gwiazdy, których dziś nie obserwujemy, bo zakończyły już swój żywot lub są za słabem abyśmy mogli je widzieć nawet najlepszymi teleskopami.

Te pierwsze gwiazdy zostawiły niewiele śladów swojego istnienia. Obserwacje pośrednie sugerują, że pierwsze gwiazdy były bardzo masywne.  Naukowcy przeprowadzają symulacje komputerowe pochłaniające sporo czasu obliczeniowego i wymagające najlepszego sprzętu komputerowego, aby odtworzyć kolejne etapy ich powstawania. 1 sierpnia w czasopiśmie "Science" przedstawiono wyniki takich obliczeń przeprowadzonych przez dra Naoki Yoshida z Uniwersytetu Nagoya w Japonii, Kazuyuki Omukai z National Astronomical Observatory w Japonii i Larsa Hernquista z Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics w Cambridge, USA.  Pokazują one dotychczas najbardziej szczegółowy obraz powstawania pierwszych gwiazd.

Wczesny Wszechświat złożony był głównie z wodoru i helu, a rządząca nimi fizyka była nieco prostsza, niż ta kierująca współczesnością. Według przeprowadzonych symulacji, grawitacja działała na niewielkie zmiany gęstości zwykłej materii i tajemniczej "ciemnej materii", która nie świeci i oddziałuja tylko grawitacyjnie. Tak powstawały gwiazdy we wczesnym stadium, czyli protogwiazdy. Symulacje pokazały formowanie protogwiazdy z materii o masie zaledwie 0,01 masy Słońca, która następnie  może ewoluować do masywnej gwiazdy zdolnej do syntezy cięższych pierwiastków krótko po Wielkim Wybuchu, a nie dopiero w poźniejszych generacjach gwiazd. Masy tych pierwszych gwiazd mogą sięgać 100 masom Słońca, a czas ich życia przewyższy milion lat.

 

Źródło: Science Spaceflight Now | Karolina Zawada

Na ilustracji: Tak mogły wyglądać wirujące obłoki wodoru i helu oświetlane promieniami pierwszych gwiazd . Na dole żółtawa gwiazda to wybuchająca supernowa wyrzuca ciężkie pierwiastki, które w przyszłości wejdą w skład kolejnych gwiazd i planet. Źródło: David A. Aguilar, CfA

(Tekst ukazał się pierwotnie w serwisie Orion, którego zasoby zostały włączone do portalu Urania)

Reklama