Przejdź do treści

Odkryto jeszcze masywniejszą planetę w układzie Kepler-88

Układ planetarny Kepler-88

Zespół astronomów, korzystając z teleskopu Kecka na Maunakea, odkrył planetę trzykrotnie masywniejszą od Jowisza w odległym układzie planetarnym – Kepler-88.

Nasz Układ Słoneczny posiada planetarnego króla. Jowisz, którego nazwa pochodzi od imienia najpotężniejszego rzymskiego boga, rządzi innymi planetami wpływem swojej grawitacji. Przy masie dwukrotnie większej niż Saturna i 300 razy większej niż Ziemi, najmniejszy ruch Jowisza jest odczuwalny przez wszystkie inne planety. Uważa się, że Jowisz jest odpowiedzialny za niewielki rozmiar Marsa, pas planetoid i kaskadę komet, które dostarczyły wodę młodej Ziemi.

Odkrycie planety Kepler-88 d opiera się na danych, zebranych przez sześć lat, z Obserwatorium Kecka na Hawajach. Z pomocą spektrometru HIRES, zamontowanego na 10-metrowym teleskopie Keck I, zespół potwierdził, że Kepler-88 d okrąża swoją gwiazdę w 4 lata, a jej orbita jest eliptyczna. Przy trzykrotnej masie Jowisza, Kepler-88 d jest najmasywniejszą planetą tego układu.

Układ Kepler-88 był znany astronomom dzięki dwóm planetom, które krążą znacznie bliżej gwiazdy. Ich nazwy to Kepler-88 b i Kepler-88 c.

Planety te mają dziwaczną i efektowną dynamikę orbitalną – rezonans. Planeta o rozmiarach pod-Neptuna – Kepler-88 b, okrąża gwiazdę w ciągu zaledwie 11 dni, co stanowi połowę 22-dniowego okresu orbitalnego Kepler-88 c, planety o masie Jowisza. Zewnętrzna planeta – Kepler-88 c, jest dwadzieścia razy masywniejsza niż Kepler-88 b, więc jej siła grawitacji powoduje dramatyczne zmiany w orbitalnym taktowaniu planety wewnętrznej.

Astronomowie zaobserwowali te zmiany, zwane zmianami czasowymi tranzytów, za pomocą kosmicznego teleskopu Kepler, który wykrył dokładne czasy, w których Kepler-88 b tranzytował przed tarczą swojej gwiazdy. Chociaż te zmiany czasowe tranzytów wykryto w kilkudziesięciu układach planetarnych, Kepler-88 b ma jedne z największych zmian. Opóźnienie lub przyspieszenie tranzytu planety sięga nawet pół doby. Ogromny wpływ ma na to Kepler-88 d.

Być może ci pozasłoneczni liderzy mieli tak duży wpływ na swoje, jak Jowisz na nasz Układ Słoneczny. Takie planety mogły sprzyjać rozwojowi planet skalistych i kierować ku nim komety niosące wodę. Zespół szuka podobnych „królewskich” planet w innych układach pozasłonecznych, które mają już małe planety.

Opracowanie:
Agnieszka Nowak

Więcej:
Newly Discovered Exoplanet Dethrones Former King Of Kepler-88 Planetary System

The Discovery of the Long-Period, Eccentric Planet Kepler-88 d and System Characterization with Radial Velocities and Photodynamical Analysis

Źródło: W.M. Keck Observatory

Na ilustracji: Wizja artystyczna układu planetarnego Kepler-88. Źródło: W. M. KECK OBSERVATORY/ADAM MAKARENKO.

Reklama