Rakieta Sojuz 2 wysłała na orbitę 39 satelitów z kilkunastu państw. Była to pierwsza w pełni komercyjna misja przeprowadzona przez operatora GK Launch Services, który należy do rosyjskiej agencji kosmicznej Roskosmos.
Rakieta Sojuz 2.1a wystartowała z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie 22 marca o 12:07 czasu lokalnego. Wszystkie fazy lotu przebiegły pomyślnie, a górny stopień Fregat po serii manewrów orbitalnych wypuścił ładunki na trzech różnych orbitach heliosynchronicznych.
O ładunkach
Głównym ładunkiem misji był południowokoreański satelita obserwacji Ziemi CAS500-1. Ważący około 500 kg statek bazuje na nowej platformie Compact Advanced Satellite 500 zbudowanej przez instytut lotniczy KARI. Instrumentacja optyczna na nim ma umożliwiać wykonywanie obrazów naszej planety z rozdzielczością do 0,5 m/px. Satelita będzie używany do celów cywilnych: na potrzeby rolnictwa, leśnictwa i gospodarki wodnej. Na orbitę ma jeszcze trafić bliźniaczy satelita CAS500-2. Zostanie on również wysłany przez rakietę Sojuz 2.
Miejsce na rakiecie współdzieliło z satelitą CAS500-1 38 mniejszych satelitów z 18 krajów. Japońska firma Astroscale wysłała w tej misji parę mikrosatelitów ELSA-d, które będą demonstrowały koordynację w locie i magnetyczne przechwycenie. Inna japońska firma Axelspace wysłała w tym locie 4 mikrosatelity GRUS, które budują sieć obserwacji Ziemi z rozdzielczością do 2,5 m/px.
Rakieta Sojuz wysłała w tej misji także mniejsze satelity. Hiszpański startup Sateliot umieścił w ładowni rakiety statek Sateliot, który ma demonstrować możliwości komunikacji z urządzeniami Internetu Rzeczy dla przyszłej flotylli, która ma liczyć 96 satelitów.
Zjednoczone Emiraty Arabskie wysłały w tej misji satelitę DMSat-1 do obserwacji w świetle widzialnym i podczerwieni górnych warstw atmosfery w celu wykrywania i monitorowania aerozoli na potrzeby badania zanieczyszczeń i zmian klimatu.
Kanadyjska firma Kepler Communications umieściła na orbicie w tym locie satelity Kepler 6 i 7 budujące sieć komunikacyjną do systemów Internetu Rzeczy. Uniwersytet Techniczny w Berlinie wysłał cztery satelity Beesat 5, 6, 7 i 8 do różnych testów technologicznych komunikacji i pozycjonowania.
Na orbitę trafiła też włoska platforma Unisat-7 firmy GAUSS Srl, która sama wypuściła 6 nanosatelitów do testów technologii i edukacji z Niemiec, Włoch, Argentyny, Węgier i Tajlandii.
W misji poleciała też trójka rosyjskich satelitów: obserwacyjny NIU VShE-DZZ moskiewskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej i firmy Sputniks, Sirius NRU Centrum Edukacyjnego Sirius i Wyższej Szkoły Ekonomicznej do badania promieniowania kosmicznego i OrbiKraft Zorky do obserwacji Ziemi w rozdzielczości do 7 m/px firmy Sputniks.
Warto wspomnieć też o wysłaniu w tym locie pierwszego tunezyjskiego satelity Challenge One. Ma on ładunek użyteczny do testowania komunikacji dla systemów Internetu Rzeczy.
Podsumowanie
Był to już 23. start rakiety orbitalnej w 2021 roku i 4. lot przeprowadzony przez Rosję. Na następną misję rosyjską nie będzie trzeba długo czekać. 25 marca z kosmodromu Wostocznyj poleci również Sojuz 2 z satelitami telekomunikacyjnymi OneWeb.
Opracował: Rafał Grabiański
Na podstawie: RussianSpaceWeb/Roskosmos/NSF
Więcej informacji:
- Informacje o misji CAS500-1 (RussianSpaceWeb)
- Relacja z misji CAS500-1 (NASASpaceflight)
- Informacja prasowa o udanym locie (Roskosmos)
Na zdjęciu: Rakieta Sojuz 2.1a startująca w misji CAS500-1. Źródło: Roskosmos.
