Przejdź do treści

Ogromny bolid nad Bałtykiem

Bolid pojawił się 30 października o godzinie 22:11 UT (23:11 czasu lokalnego). Zaobserowany został przez stację PFN52 Stary Sielc (kamera megapikselowa MDC04) oraz fotograficznie przez pana Dariusza Wiosnę z okolic Rawy Mazowieckiej. Oba obrazy zostały pomierzone pod kątem astrometrycznym, a uzyskane wyniki zostały wykorzystane do wyznaczenia wstępnej trajektorii i orbity. Początek bolidu zaobserwowany na obrazie fotograficznym znajduje się na wysokości 75 kilometrów. Trajektoria skierowana jest na północny wschód, kąt nachylenia trajektorii wynosi 45 stopni. Prędkość początkowa to 19.8 km/s i spada stosunkowo powoli co sugeruje znaczną masę początkową. Do wysokości 23 kilometrów dociera prawdopodobnie jeden duży fragment meteoroidu po czym wskutek bardzo dużego ciśnienia dynamicznego dochodzi do gwłatownego rozpadu ciała obserwowanego jako rozbłysk o jasności absolutnej około -13 magnitudo. Po rozpadzie główny fragment kontynuuje lot i jest obserwowany ze stacji PFN52 do wysokości 19.3 kilometra gdzie znika za drzewami. W chwilę później za drzewami obserwowany jest rozbłysk trwający około 0.2s (widoczny jako światło na odległych chmurach, niewidoczny bezpośrednio). W rozbłysku tym doszło najprawdopodobniej do rozpadu ciała na szereg mniejszych odłamków, miało to miejsce najprawdopodobniej na wysokości około 17 do 18 kilometrów. Niewątpliwie dość duża część ciała w postaci licznych fragmentów przeszła do fazy ciemnego lotu i spadła do Morza Bałtyckiego. Zjawisko to jest wyjątkowe, bolidy z tak niewielką wysokością końcową w całej historii badań można policzyć na palcach obu rąk. Podobną wysokość końcową zaobserwowano między innymi dla bolidu Stubenberg z 6 marca 2016 roku który to obserwowany był do wysokości 17.6 km. Nieco wyżej znajdowała się końcówka bolidów Benesov i Janov natomiast zaobserwowany w kwietniu 2009 roku nad Słowenią bolid Jesenice miał swój koniec na wysokości 18 kilometrów. Wyraźnie mniejsze wysokości końcowe zaobserwowano tylko w przypadku bolidu Turji-Remety (13,5 km) oraz dla słynnego Bolidu Czelabińskiego (13,6 km).

Bolid zaobserwowany został z dużej odległości, nisko nad horyzontem, przy niezbyt korzystnej geometrii. Wszelkie dodatkowe zdjęcia czy zapisy z wiedorejestratorów pozwolą uściślić parametry bolidu.

Pracownia Komet i Meteorów składa podziękowania panu Dariuszowi Wiośnie za udostępnienie zdjęcia bolidu do dalszych analiz

 

Na zdjęciu: Detekcja bolidu ze stacji PFN52 Stary Sielc. Złożenie bezpośredniego obrazu bolidu oraz wzmocnionego obrazu średniego złożonego ze wszystkich klatek zapisu wideo

Reklama